Fietra 10
25.Temmuz.2007, 08:08
Kimisi hayatımıza sessiz sakin, kimisi bangır bangır reklam yaparak girdi. Bazısı çıkmak bilmedi, bazısı da çıktı ama vurdukları damga silinmedi. İşte yaşamımızın baş köşesine yerleşen teknoloji.
Entertainment Weekly, günlük kullanıma girmelerinden önce ne yaptığımızı hatırlamakta güçlük çektiğimiz 25 "yetişkin oyuncağı"nı bir araya getirmiş. Aralarında şöyle bir gezinmeye ne dersiniz?
Gameboy (1989): Elde tutulan ilk gerçek konsol. İki renkli minicik ekranı, komik ses efektlerine rağmen oynaması hala hastalıklı bir zevk veriyor.
Netscape Navigator (1994): Sörf mü? İnternet mi? Navigator çıkana kadar bu soruların cevapları genellikle "O da ne?" olarak alınıyordu. Bugün bildiğimiz anlamdaki web tarayıcılarına, Netscape Navigator önayak oldu. Hala kalbimizde ve Mozilla'mızda yaşıyor.
DVD Oynatıcı (1997): Özellikle VCD teknolojisinin yaygın olmadığı Batı ülkelerinde, o zamana kadarki en kaliteli görüntüleri sunan bu kayıt ortamını televizyonlara getiren cihaz inanılmaz tutuldu. En hızlı benimsenen tüketici elektroniği olma ünvanını taşıyor.
AutoTune (1997): Mankenleri bu yazılımla "şarkıcı" yapıyorlar. Hayatımızda, özellikle beyinlerimizin işitme merkezinde adeta oyarak yaptığı değişiklikler inkar edilemez.
Düz Ekran (1997): Bu da sevgili LCD'lerimizin, HDTV'lerimizin babası, gelecekteki OLED'lerimizin atası.
Polifonik Zil Tonu (1998): Berbat şekilde MIDI'ye dönüştürülen pop şarkılarına ve ağlayan bebek, geğiren kovboy, patlayan borazan gibi son derece rahatsız edici "gerçek sesli" cep telefonu zillerine yol açtılar. Bugün birinin telefonu çaldığında 10 kişi yerinden sıçrayabiliyorsa, polifonik cep telefonu zillerinin sayesindedir.
Napster (1999): İlk p2p paylaşma programlarından biri, belki de en ünlüsü. Şimdi BitTorrent'den yüksek tanımlı film indiriyorsak, Metallica ve RIAA'nın gazabını tek başına göğüsleyen bu küçük yazılım sayesindedir.
iPod (2001): Dünyanın en canı tatlı, en kolay bozulan ama en çok tanınan ve kullanılan taşınabilir mp3 çaları. Üstüne de, en az kendi kadar çok tanınan çevrimiçi müzik dükkanı iTunes. Neden Apple'ın yaptığı her şey fenomen oluyor?
Myspace (2003): Arkadaşlık / kendini sergileme siteleri Myspace'den önce de vardı, ama kimse amatör müzisyenlere Myspace'in gösterdiği şefkati göstermedi. "Grup/sanatçı" diye ayrı bir profil türü sunan Myspace, hala amatör müzik kaşiflerinin gözdelerinden. Türkiye gruplarını aratın, belki arkadaşınızın grubunu bile bulursunuz.
YouTube (2005): Ciddi soruyoruz, birbirimize her on dakikada bir video linki göndermediğimiz ve komik videolar kovalamadığımız zamanlarda nasıl yaşadığımızı hatırlayabilen var mı? (Gerçi Türkiye'de artık o zamanlar da unutulmaya başladı ama...)
Entertainment Weekly, günlük kullanıma girmelerinden önce ne yaptığımızı hatırlamakta güçlük çektiğimiz 25 "yetişkin oyuncağı"nı bir araya getirmiş. Aralarında şöyle bir gezinmeye ne dersiniz?
Gameboy (1989): Elde tutulan ilk gerçek konsol. İki renkli minicik ekranı, komik ses efektlerine rağmen oynaması hala hastalıklı bir zevk veriyor.
Netscape Navigator (1994): Sörf mü? İnternet mi? Navigator çıkana kadar bu soruların cevapları genellikle "O da ne?" olarak alınıyordu. Bugün bildiğimiz anlamdaki web tarayıcılarına, Netscape Navigator önayak oldu. Hala kalbimizde ve Mozilla'mızda yaşıyor.
DVD Oynatıcı (1997): Özellikle VCD teknolojisinin yaygın olmadığı Batı ülkelerinde, o zamana kadarki en kaliteli görüntüleri sunan bu kayıt ortamını televizyonlara getiren cihaz inanılmaz tutuldu. En hızlı benimsenen tüketici elektroniği olma ünvanını taşıyor.
AutoTune (1997): Mankenleri bu yazılımla "şarkıcı" yapıyorlar. Hayatımızda, özellikle beyinlerimizin işitme merkezinde adeta oyarak yaptığı değişiklikler inkar edilemez.
Düz Ekran (1997): Bu da sevgili LCD'lerimizin, HDTV'lerimizin babası, gelecekteki OLED'lerimizin atası.
Polifonik Zil Tonu (1998): Berbat şekilde MIDI'ye dönüştürülen pop şarkılarına ve ağlayan bebek, geğiren kovboy, patlayan borazan gibi son derece rahatsız edici "gerçek sesli" cep telefonu zillerine yol açtılar. Bugün birinin telefonu çaldığında 10 kişi yerinden sıçrayabiliyorsa, polifonik cep telefonu zillerinin sayesindedir.
Napster (1999): İlk p2p paylaşma programlarından biri, belki de en ünlüsü. Şimdi BitTorrent'den yüksek tanımlı film indiriyorsak, Metallica ve RIAA'nın gazabını tek başına göğüsleyen bu küçük yazılım sayesindedir.
iPod (2001): Dünyanın en canı tatlı, en kolay bozulan ama en çok tanınan ve kullanılan taşınabilir mp3 çaları. Üstüne de, en az kendi kadar çok tanınan çevrimiçi müzik dükkanı iTunes. Neden Apple'ın yaptığı her şey fenomen oluyor?
Myspace (2003): Arkadaşlık / kendini sergileme siteleri Myspace'den önce de vardı, ama kimse amatör müzisyenlere Myspace'in gösterdiği şefkati göstermedi. "Grup/sanatçı" diye ayrı bir profil türü sunan Myspace, hala amatör müzik kaşiflerinin gözdelerinden. Türkiye gruplarını aratın, belki arkadaşınızın grubunu bile bulursunuz.
YouTube (2005): Ciddi soruyoruz, birbirimize her on dakikada bir video linki göndermediğimiz ve komik videolar kovalamadığımız zamanlarda nasıl yaşadığımızı hatırlayabilen var mı? (Gerçi Türkiye'de artık o zamanlar da unutulmaya başladı ama...)