Albert Einstein ve sprituellik...
>> Bir universite profesoru ogrencilerine su soruyu sorar:
>>
>> "Var olan herseyi Tanri mi yaratti?"
>>
>> Cesur bir ogrenci ayaga kalkar ve yanitlar: "Evet herseyi Tanri
>>yaratti!"
>>
>> Profesor sorusunu yineler ve ogrenci yine "evet efendim" diye
>>yanitlar.
>>
>> Profesor devam eder: "Eger herseyi yaratan Tanri ise ve seytan
>>var olduguna gore seytani da Tanri yaratmis olur ve
>>calismalarimizda uyguladigimiz 'kesinlestirme' prensibine gore de
>>Tanri Seytandir."
>>
>> Ogrenci boyle bir onerme karsisinda sasirir ve yerine oturur.
>>
>> Profesor ise ogrencilerine bir kez daha Tanri'nin icindeki
>>kaderin bir efsane oldugunu kanitlamaktan oturu oldukca mutludur.
>>
>> Bu arada bir ogrenci ayaga kalkar ve: "Bir soru sorabilirmiyim
>>profesor?" der. Profesor de sorabilecegini soyler.
>>
>> Ogrenci ayaga kalkar ve "Soguk var midir?" diye sorar.
>>
>> Profesor: "Nasil bir soru bu boyle, tabi ki vardir" diye
>>yanitlar. "Sen hic soguktan usumedin mi?"
>>
>> Ogrenci: "Aslinda, fizik yasalarina gore soguk yoktur.
>>Yasamda/realitede biz sogugu sicakligin yoklugu olarak dusunuruz.
>>Herkes veya nesneler o enerji oradaysa veya bir sekilde enerji
>>iletiyorsa onu deneyimler.
>>
>> Ornegin, Absolute 0 (-460 derece F) sicakligin kesin yoklugudur
>>(hic olmadigi seviyedir).
>>
>> Tum maddelerin bu seviyede reaksiyon verme ozellikleri bozulur
>>ve degisir.
>>
>> Soguk yoktur, o yalnizca sicakligin yoklugunda
>>duyumsadiklarimizi tarif etmek icin yarattigimiz bir kelimedir" der
>>ve devam eder;
>>
>> "Profesor, karanlik var midir?" Pofesor: "Tabiki vardir".
>>
>> Ogrenci yanitlar: "Korkarim gene yaniliyorsunuz efendim. Cunku,
>>karanlik da yoktur.
>>
>> Yasamda/realitede karanlik isigin yoklugudur.
>>
>> Biz isik uzerinde calisabiliriz ama karanligi calisamayiz.
>>
>> Gercekte, biz Newton'un prizmasini kullanarak beyaz isigi kirar
>>ve renklerin cesitli dalga uzunluklari uzerinde calisabiliriz. Ama
>>karanligi olcemeyiz.
>>
>> Bir basit isik isini karanlik bir mekani aydinlatarak karanligi
>>kirmis olur yani karanligi gecersiz kilar.
>>
>> Siz belli bir mekanin/uzayin ne kadar karanlik oldugundan nasil
>>emin olursunuz?
>>
>> Isigin miktarini olcersiniz! Bu dogrudur degil mi?
>>
>> Karanlik insanlik tarafindan, isigin olmadigi yer/mekan icin
>>kullanilan bir kelimedir.
>>
>> Son olarak ogrenci profesore gene sorar: "Efendim seytan var
>>midir?"
>>
>> Bu kez profesor pek emin olamamakla birlikte yanitlar: "Tabi ki,
>>acikladigim gibi, biz onu her gun, her yerde goruruz.
>>Seytan/kotuluk bir kisinin baska bir kisiye her gun sergiledigi
>>insaniyetsizliginin bir ornegidir.
>>
>> O , dunyadaki islenmis tum suclarda, siddette yer alir. Bunlarin
>>tumu seytanin kendisinden baska bir sey de
>>
>> degildir." der.
>>
>> Ogrenci devam eder: "Seytan yoktur efendim.
>>
>> Yani o kendi basina yoktur.
>>
>> Seytan basit olarak Tanrinin yoklugudur.
>>
>> O aynen karanlik ve sogukta oldugu gibi insanin, Tanrinin
>>yoklugunu tarif etmek uzere yarattigi bir kelimeden ibarettir.
>>
>> Tanri seytani yaratmadi.
>>
>> Seytan/kotuluk insanin tanrisal sevgiyi yureginde duyumsamadigi
>>zaman deneyimlediklerinin bir sonucudur.
>>
>> O aynen sicakligin olmadigi yere gelen soguk ya da isigin
>>olmadigi yere gelen karanlik gibidir.
>>
>> Profesor yerine oturur.
>>
>> Genc ögrencinin adi Albert Einstein'dir.
