Merhaba arkadaşlar, yeni kayıt oldum siteye. Girer girmez de bi atraksyon peşinde olduğum için Şekerspor'la yaşadığım o güzel günleri koyayım dedimdi... Bu günleri çok önce yaşadığım için maalesef SS koyamayacağım, zira takdir edersiniz ki nerden tahmin edeyim böyle bişi yazacağımı? : D Bu dallamadan bişi çıkmaz demeyin, okuyun bence... :) Dikkât: Sadece FM ile ilgili değil, herkesin ders çıkarabileceği bişi var bunda : D
---
Çok uzun zaman olmuştu memleketime geri dönmeyeli. Profesyonel futbolcu olduğum yıllarda Tokatspor'da top koşturmuş ama sonra sakatlıkları bahane ederek Türkiye'den gitmiştim. "Alamancı olacam ben" deyip düşmüştüm Münich yollarına...
Alamanya'lardan beni çağıran yöneticileri arıyordu gözüm. Elinde "ümit çağın" yazan kartonu tutan ne de kaypak bi herifti öyle. Sonradan başkan olduğunu öğrenince tekliflerini bile dinlememeye karar verdim. Özel arabalarına bindiğimde başkan o tiz sesiyle;
"Evet, biz haftada 8 bin $'da karar verdik Ümit bey... Zira kulübümüzün......"
Kaypak olan bendim sanırım...
"Tamam..... Ne zaman gidiyoruz tesislere?"
Başkan sararmış dişlerini sergileyerek;
"Eh o zaman size yeni antrenörümüz diyebiliriz"
Bana haftada o kadar para ver de ne dersen de
dememiştim tabii... Biraz önce son derece zor adamı oynayan ben, tamamen yavşaklaşmıştım şimdi...
"Tabii başkanım"
"Ümit Şekerspor'un sıcak koltuğuna getirildi"
Başkanın şimdilik benim için ayarladığı otelin lobisinde oturmuş, çayımı yudumlarken gazetelerde Şekerspor'la ilgili bir haber var mı diye bakınıyordum... Köşeye bir yere sıkıştırmışlardı beni. Yanına da ne zaman onların eline geçtiğini bilmediğim bir resim. Tokatspor'da top koştururkene çekindiydim herhalde diye düşündüm. Basın danışmanım olduğunu öğrendiğim bir adam selâmladı beni. "İlk iş gününüz hayırlı olsun olsun Ümit bey, isterseniz tesisleri görelim" dedi.
Daha ne yapacağıdık ki dallama dedim içimden ve sonra ayağa kalkıp "görelim" diyebildim.
Tesislere geldiğimizde yerel bir basının muhabiri yanında el kamerası tutan bir çocukla karşıladı beni...
"Ümit hocam, bu seneki plânlarınız nedir?"
"Dur hele bi stadı görek"
Stad demez olaydım, gençliğimizde zor bela ışıklarını açtırdığımız huysuz bunağın halı sahası deseydim daha doğru olurdu. Öğrencilerimi tanımak için içeri doğruldum. İlk gözüme çarpan Hüseyin Karakayış ve onun göbeğiydi. Daha sonra Sergen ve onun göbeği ilişti gözüme. Görmemek mümkün müydü ki? "Buralarda birileri futbol oynuyor değil mi" diye mırıldandım. Mırıldandım çünkü bu Hüseyin dalardı bana, omuzlarıma omuzlarıma vurur teknik direktör dinlemezdi. Bende boynumu eğip antrenman programını hazırladım. Eksikliklere göre transferler yapacaktım. Başkan bana 2.5 Milyon $ transfer geliri vaad etmişti, inşallah yalan söylememiştir deyyus...
Transfer sezonu açıldı
Allaha şükür defansımda Ahmet yıldırım, Nuri Çolak, Murat Özatak ve Güngör Öztürk gibi isimler vardı. Ama Murat sözleşme yenilemedi ve Ankaragücü'ne gitti. Biz de arkasından topluca küfür ettik, zevkli olduydu... Hüseyin'le kaynaşmaya çalışıyordum, birgün yanlarıma yanlarıma vuracak diye öyle korkuyorum ki...
Dedim madem bu kadar paramız var, bi hele davranak. Hazırlık maçlarına başlamadan önce kadroya güçlü isimler katmak için uğraştım. Kaypak başkanın ve şu anda var olduklarını bile bilmediğim taraftarlar 2. Lig A kategorisine çıkmamızı istiyorlardı çünkü.
http://www.internethaber.com/images/news/22182.jpg
Gökhan Zan
http://www.goal.com/images/17797_news.jpg
Serdar Kulbilge
http://www.milliyet.com.tr/2006/05/3...m/sonspo18.jpg
İbrahim Akın
gibi üç flaş transferle başladım. İbrahim'in aklını çelmek kolay olmadı. Yazın Tokat'a götürücem seni dedim de geldi deyyus. Taraftarlar bunun formalarına saldırdı. Bu deyyus'un da kaba eti kalktı tabii. Fanatik'e verdiği "odak noktası ben olacağım" sözlerine millet sinirlendi. Aha dedim bende Hüseyin dalar buna ama dalmadı her ne hikmetse. Hüseyin iyi adamdı vesselam, ama kodum mu oturturdu o ayrı, Hüso'dan tırsmaya devam...
Bu arada bu transferler harici Furkan Baştan, Serkan Gedik, Emrullah Güvenç, Abdurrahman Dereli, Rasim Vardar gibi isimler katıldı takımımıza. Bu Rasim de 2. Sergen zaten, koşmuyor bişi yapmıyor sakatlanıp sakatlanıp duruyor ayağına top gelirse güzel pas atıyor orası ayrı...
Hazırlık maçları için Lazio'yu ve Getafe'yi çağırmıştım... Onlar da gelmişlerdi sağolsun... Bizimkilerde Lazio'yu duyunca doldurmuşlardı halı saha'yı... Ehm, yani stadı.
Lazio'ya 7-1, Getafe'ye 5-3 yenilmiştik ama takımdaki o hırsı görüyordum, hele Getafe'ye 3 gol atan Serkan Gedik kaba etini fazlasıyla zorlayınca oturttum kulübeye, "dur hele bir soluklan" dedim, o da soluklandı... Sezon öncesi hazırlıklar bitmişti. 2. Lig D grubunda Dardanelspor'la ilk maçıma çıkacaktım. İlk onbirim hazırdı. Hüseyin'e sordum, "bu akşam oynar mısın" diye. Pis pis baktı deyyus, kadroya almak zorunda kaldım.
Etimesgut Şekerspor 2 - Dardanelspor 1
Sağolsunlar 300 küsür kişi gelmişti maça. Bedava mısır verdiğimizi duymuş olacak şerefsizler. Furkan ve Abdurrahman atmıştı golleri. O maçta Sergen'in de sakatlanma maratonu başlamıştı. Daha şimdiden 3 ay yoktu ibiş...
Ara Transfer dönemi
Gruptan çıkmış ve Şampiyonlar grubuna girmiştim. Burada diğer grupların en iyileriyle karşılaşıp 2. Lig A kategorisine geçmek için ter dökecektik. Bu zorlu maratonda Sergen'le başım beladaydı...
Uludağ saat 20:00 gibi (kayaktan döndü herhalde şerefsiz)
Sergen: Alo
Bendeniz: Neredesin ulen keçi
S: (Aniden ses ciddileşir) Fizik tedavideyim hocam, en geç 1 ay sonra takımda olursun dediydi uzman
B: Afferin len.
S: Ehe ehe...
Ne 1 ayı, buna güven mi olurdu heç. Bende aradım Adnan Sezgin'i. Dedim bize sol kanat lâzım. O da kem küm etti. Sonra "Aydın'ı sezon sonuna kadar alabilirsiniz. Ama bonservisini veremem üzgünüm." dedi.
"Peki daha sonra Hüseyin'i de alalım yanıma yüzyüze konuşak" dedim bende. Sonra bir baktım kiralama işinden caymış Adnan usta. Al dedi ne yaparsan yap, bende sevindirik oldum pek tabi...
18 yaşındaki sol kanadı almıştım Şekerspor'a, o da takıma alıştı birden şaklaban oluverdi.
http://www.goal.com/resultsimg/4466.jpg
Aydın Yılmaz
Sezon Sonu
Yozgatspor'un ardından çıkmıştım 2. Lig A kategorisine. Süper Lig hayaline 1 adım daha kalmıştı. Serkan Gedik 35 maçta 29 gol atarak gol kralı oldu. Bende övdüm baya keratayı. Çağırdım ofise "gel hele bi soluklan" dedim, o da soluklandı garibim. Bu arada Hüseyin'de bi maçta gol attıktan sonra sevinirkene geldi yanıma, şaka diyerek omzuma omzuma vurdu. "Hüseyin eyleme" derken yığıldıydım zaten çimlere, acıdıydı ama...
---
2 Temmuz hazırlıklarını, yeni dönem transferlerimi ve süper lig'e çıkış maceramı daha sonra satırlara dökeceğim. Zira baya yoruldum yazarken. Beni kırmayıp okuduğunuz için teşekkür ederim... Haydin görüşmek üzere...
