bugün başımdan geçen bi olayı anlatmak istiyorum.şoktan o anda tepki veremedim ama evde aklıma geldiğinde yıkıldım ya.olay şu;
ataköyden bindim bahçeşehir otobüsüne.2 katlı gelir genelde çıktım üst kata.iki dorak sonra 22-23 yaşlarında bi genç bindi ama hayattan bezmiş yani.elinde kitapları ama bi beklentisi yok hayattan.önümdeki koltuğa oturdu.biraz zaman geçti önlerden bi yaşlı adam dönüp dünüp bu çocuğa bakıyo suratında acayip bi ifade...dedim birşeyler olacak yücel dur bakalım...
beş dakika sonra bu yaşlı adam kalktı bana doğru geldi.çocuğun başında durdu diyalog şu;
adam-birader bindiğinden beri seni izliyorum
genç-niye ki?
adam-bindiğinden beri burnunu kurcalıyorsun be adam.hiç mi utanman yok bu kadar insanın içinde?
genç-sana ne birader burun benim sümük benim...
öldüm yaaaa:D:D:D
