-
Suns 17 sayıdan gelip Dragiç'in ateşlemesiyle maça ortak oldu. Son 5-6 dakika ve fark sadece 5 sayı... Üstelik Suns hücumu olacak.
Gecenin en kötülerinden Stodumaire'da devreye girdi.
-
Şu iki üçlükten biri girmeliydi... (Dragiç ve Barbosa kaçırdı...)
Sen kaçırırsan Kobe atar... Attı da... (Galiba Kobe'yi savunmanın en iyi yolu ona boş şut attırmak... Ne kadar iyi savunursan adam dinlemiyor, atıyor...Boş atışları kaçırma şansı daha fazla...:icon_lol:)
-
Yine Amare... Yine hücum-faul... Böyle kötü bir düdük bu kritik dakikada çalınmaz ya...
-
Az önce Nash şimdi Kobe neler oluyor, inanılmaz şeyler oluyor 5 sayı fark var, şimdi Kobe çizgiye gidiyor, fark eski yerine gelebilir. Ah Phoneix o Barbosa ve Dragic'in şutlarından birini boş geçmemeliydi.
Bir de Amare'ye çalınan o saçma faul maça malolmuş olabilir. Ama daha her şey bitmedi, hala geri gelebilir Suns.
-
Gasol hiçbir şey yapmadığı maçta az önceki sayısıyla maçı getirmiş olabilir.
Ve Kobe öldürücü vuruşu yapıyor nakavt oluyor Suns.
Artık her şey bitti gibi, bakalım son saniyeye kadar neler olacak.
Nash üçlüğü buldu 108-103 13.2 saniye kaldı.
Şimdi Kobe çizgide, 109-103 durum.
Ve Lakers finalde 111-103 bitiyor maç, Celtics - Lakers kapışması izleyeceğiz bakalım neler olacak.
-
Ve Dragiç'in başlattığı yangını Kobe söndürdü.
Lakers NBA finallerinde...
BOSTON-LAKERS...
-
Bugün öyle şeyler oldu ki, Suns yine geriden geldi, yine ortak oldu derken Kobe yine yaptı yapacağını ve öyle şutları soktu ki, yeteneğini, yıldızlığını konuşturdu.
Kobe 37 Sayı, 6 Ribaund, 2 Asist ile oynayarak her şeyi yaptı.
-
Kobe bizlere bir 7.maç heyecanını çok gördü. Canı sağolsun...
2010 yılı adına en keyifli playoff maçlarını bu seride izledik. Bize bu güzelliği yaşatan her iki takıma ayrı ayrı teşekkür etmek istiyorum. Suns'da kazanmak için elinden geleni yaptı. Özellikle seri 2-0 olduktan sonra ortaya koydukları direnç ayakta alkışlanmalı... Eğer 5.maçta Artest'ten yedikleri talihsiz bir son saniye basketiyle geriye düşmeselerdi belki bu maçın havası da bambaşka olabilirdi. Birşey söylemek zor. En azından bu kadar baskı altında çıkmaz ve önde olmanın rahatlığı ile oynarlardı. Ama basketbolda -tıpkı hayatta olduğu gibi- "keşke"lere yer yok malesef... Ve böyle kırılma anlarıdır ki; basketbolu bu kadar ilginç ve güzel kılan...
Her iki takıma tekrar teşekkürler...
