Ekşi sözlükte gördüğüm ve baya gülmeme sebep olan bir entry

hey gidi cm/fm serisi be. şu hayatta bana kimseyi sevme fırsatı verilmedi ben de football manager'i sevdim fm benim isyanımdı ha anlıyor musunuz?

daha üniversite 1.sınıfta girdi kanıma namussuz. sonra soruyorlar bana üniversitede niye 2 defa sınıfta kaldın diye. gerçekten söylüyorum bu oyunu baya içselleştirirseniz, benimsediyseniz bırak sınıfı her yerde kalırsınız. şu an bu oyunu ciddiye almayanlar için mal gibi yazıyor olabilirim ama inanın sizin "pff yine mi koşan noktalar yaaeee" sığlığınızdan çok ötede bir oyun bu.

üniversiteye başladım yurda yerleşmeden 1-2 hafta halamlarda kaldım. kuzenin bilgisayarında gördüm cm 03-04 efsanesini. önce kuzeni izliyordum, sonra "geç hadi oyna seç bir takım" dedi bana. bir lisedeki "al olm yak lan nolcak" diye sigara veren biri bir de bu kuzen değiştirdi hayatımı. aga başladım oynamaya ama öyle böyle değil sabahlara kadar. yurda yerleştim ama aklım hala oyunda. yok sarjımı unuttum, yok otumu diyerek halamlara gitmek için bahaneler üretiyorum sırf oyunu oynamak için. genç yıldızlar, taktikler, zorlu mücadeleler, şampiyonlar ligi derken sabah oluyordu. ama göreceksin her maçtan sonra kendi kendime basın toplantıları, maç içinde hakemle diyaloğa(!) girmeler, 90.dakikada gelen golle sanki golü atan futbolcuymuş gibi elbise dolabını kucaklamalar daha neler neler. bir keresinde bursaspor'la oynarken atılan bir golde kendimi kaybedip tek başıma timsah yürüyüşüne başlamıştım. eniştem tuvalete kalkmış beni o halde görünce "oğlum napıyon" dedi. ben de panikle "lenslerimi düşürdüm enişte onu arıyorum" dedim. ben lens kullanmıyorum . eniştem de yazık gurbet elde okumaya geldi çocuk psikolojisi iyi değil herhalde diye üstelemedi beni.

neyse aga hala evinde, intenet kafe köşelerinde, arkadaş evlerinde böyle yıllar geçti. artık sonunda kendi evim, kendi bilgisayarım oldu. benim ev arkadaşım vardı o da cm/fm manyağıydı. online oyun oynayacaz diye ne derslere, ne sınavlara, ne manitayla buluşmalara geç kaldık.

arkadaş resmi olarak mezun oldu hatta 2 gün sonra mezuniyet töreni var ailesi falan da geldi bizim evde kalıyorlar. ama hala okula gidip geliyor tez sunumu muhabbetine. ben de işsizim profesyonel olarak iş görüşmelerine gidiyorum. oyunda da artık 2025 yılında mı ne o fenerbahçe'yle ben galatasaray'la inanılmaz takımlar kurmuşuz dünyanın en iyi 2 takımını yaratmışız yani düşün ve şampiyonlar ligi finalinde rakip olduk birbirimize. öyle sıradan bir olay değildi bu hani oynayalım bitsin denecek bir final değildi. dedik ki gece misafirler yatsın biz de hızlandırmadan gerçek maçmış gibi 90 dakika boyunca izleyelim bunu. neyse yattılar açtık bilgisayarları ama seremoni bitmedi daha. dedik ki maçtan önce basın toplantısı yapalım ayrı ayrı ve işin kötüsü ikimiz de "napıyoz biz " demiyoruz. sanki dünyanın en makul teklifi gibi kabul ediyoruz birbirimizin söylediklerini. basın toplantılarını yapıyoruz birbirimiz hakkında atıp tutuyoruz. sonra cevap veriyoruz birbirimize falan. yani dünyanın en saçma ortamı. fakat yeter mi? yetmez.

- lan takım elbiseleri giysek ya? şampiyonlar ligi finali lan bu boru mu? don atlet mi çıkacaz maça milyonlarca kişi izlicek.
+ hakkaten lan mezuniyet için aldıydım ama final daha önemli giyelim hadi.

lan 2 tane üniversite mezunu adamsın dimi? frenlesenize birbirinizi "lan saçmalama" desenize. kalktık gece 3'te çektik takımları üstümüze. kravatları da taktık. "bu kravat oldu mu lan buna" falan diye de soruyoruz birbirimize sessiz sessiz. takım elbise, kravat da yetmedi kösele ayakkabıları da giydik ayağımıza. allah'ım yazarken utandım. çok kısık seste şampiyonlar ligi müziği çalmaya başladık sonra bilgisayarların başında. el sıkıştık ev arkadaşımla güya basına poz verir gibi hallere girdik. ayyh ben fena oluyorum sanırım.

başlattık maçı. sıkıcı bir maç oluyor ama biz heyecandan ölüyoruz. kravatlar hafiften gevşedi falan. 90 dakika 0-0 bitti. uzatmalara geçtik artık heyecan inanılmaz. 2 saatte 2 paket sigara içtik odada göz gözü görmüyor, meşale yaktı taraftarlar falan diye onu da normalleştiriyoruz. 120.dakikada fenerbahçe maçın son hücumunda bence kesinlikle ofsayttan bir gol attı. golün santrası bile olmadan maç bitti. arkadaş da ben de zaten dünyayı unutmuştuk da daha bir unuttuk. o sabaha karşı 5.30'ta içeride uyuyan ailesini umursamadan "gooooollll" diye yıkıyor ortalığı. mourinho'nun gol sevincinde çimlerde kayması gibi halının üstünde kayıyor. ben ise emmi çömelmesiyle öyle boş boş bakıyorum. uykusuzluktan ve sigaradan kırmızı olan gözlerim dolu dolu. ne sınıfta kaldığımda, ne sevgilim beni aldattığında böyle üzülmedim öyle bir acı. arkadaş terbiyesiz tezahüratlara başladı. ben de "sus ağzını yüzünü dağıtırım senin" diye tehditler savurmaya. sonra bir sesle gerçek dünyaya döndük.

- oğlum napıyosunuz?

arkadaşın annesi de babası da korku dolu gözlerle salonun kapısından sabah 5.30'ta takım elbiseli, ayakkabılı duran hatta yetmezmiş gibi halı üstünde yumruk şov yapan oğullarına ve yerde çömelmiş küfür eden bana bakıyorlar.

ne cevap vereceksin? mantıklı hiçbir açıklaman yok. arkadaş "oyun oynuyoduk" falan dedi ama hikayede daha o kadar boşluk var ki? takım elbiseler? ayakkabılar? halının üzerinde kaymalar? o çömeliş? hepsi bir muamma. ben o gün o iki insanın gözünde gerçek endişeyi gördüm. oğullarının onlardan ayrı 5 yıl boyunca bu ruh hastasıyla (o ben oluyorum) daha neler yaptığını geçirdiler gözlerinin önünden.

o geceden sonra bu olayı hiç konuşmadık. arkadaşla da ailesiyle de arada görüşürüm hala ama o gece sanki hiç yaşanmamış gibi davranıyoruz. o gece giydiğimiz takım elbiseleri de yakıp, küllerini dolunay ışığında mezarlığa gömdük.

cm/fm pişmanlıktır kesinlikle başlamayın.

ayrıca o gol ofsayttı platini istifa!

Koptum gece gece , bunlar kayışı koparmış normal yaptıkları :D

Bizim de arada çılgınlıklarımız olmuştur eski serilerde tabi ama bunlar oyunun en büyük bağımlısı olmuş. Baştan sona okudum harika bir yazı olmuş, çok güldürdü beni. :)

timsah yürüyüşü yüzünden yanıt yazmam dakikalar aldı hala gülüyorum :D

Çok iyi ya :D

Baya iyiymiş, iyi güldüm :n:

İyiki hepsini okumuşum gülmekten öldüm :D

Abi çok iyi yaa

Basın toplantısını,saha kenarında Fatih Terimvari el kol hareketlerini küçükken yapıyordum ama bu abiler baya aşmış harbiden.:D Yalnız benim bir arkadaşım var,o hala oyunu yaşayarak oynar.Mesela önemli maçlarda takım elbise giyiyor eleman.:D

Gözümden yaş geldi gülmekten. :D Bende kücükken yapıyordum böyle kendi kendime konusarak basın toplantısı filan o an gayet normal geliyorda annem babam görüp psikolog teklifinde bulunmasın diye paso kapıyı gözlüyordum. :n:

Gecenin bi saati müzik açıp oynadığım olmuştur da takım elbiselerle coşmak nedir arkadaş :n::n:

En fazla gooooooool diye yerimden zıpladığım olmuştur, bunlar aşmış kendini. :n:

Zamanında biz de girdik bu triplere ama bunlar uçmuş iyice :)

En fazla spikerlik yaptım, hakeme sövdüm, gol diye ters takla attım, oyuncuma verdim veriştirdim ama böylesi de yani. :)

Adam hala gol ofsayt diyor arkadaş ya , cidden ruh hastası adamlar :D

Bende en fazla oyuncularıma soyunma odası konuşması yaptım Fatih Terim tarzı Allah yardımcınız olsun gazları verdim,hakeme sövdüm,maç sonu kendi kendime demeç verdim ama takım elbise giyip seremoni nedir abi :D

en fazla bana gol atan oyuncuya twitten kötü şeyler yazmıştım ama o aşamada kalmıştım
bunlar bildiğin deli lan :D

çok benzerlerini biz de yaptıgımız için ben pek gülmedim ancak gözlerim doldu.
özellikle cm 0304 en ateşli olayları yaşadıgımız dönemler.
ben de kısa bir hikayemi paylaşayım. lise 2deyim. okul mokul hak getire sabah babamla çıkıyorum okula gitcem hesabı ilerden bakıyorum babam gidiyor mu diye gözden kaybolunca geçiyorum eve pc başına. annem tabi bir sürü saydırıyor da dinleyen kim. neyse o da konu komşuya gidiyor bir saatten sonra başlıyorum oynamaya. çok hikaye var da bu oynadıgım dönemdeki birini anlatayım.
ben çok sandalye kırıyordum bu oyunu oynarken. işte hakemin ters kararı olsun son dakika golu olsun tepinince o kolçaklı plastik sandalye ortasında çatırdayıveriyordu. babamla pcyi ortak kullanıyoruz tabi o dönem. ben kırıyorum babam geliyor oturuyor kırık oldugunu görüyor nası kırıldı bu ya diyor yenisini alıyor.
1 kırdım 2 kırdım 3 kırdım hep babam yenisini aldı. adam allah allah diyor nasıl kırılıyor bu sandalyeler. baba diyorum cok dandik oturunca kırılıveriyor heralde. adam diyor garantiye götürcem bunları hesabını soracam falan diyor.
neyse bir gün yine ben babamı köşeden ugurladıktan sonra eve gidiyorum evde annem de yok.başlıyorum yine ne maçıydı tam hatırlamıyorum. tepiniyorum yine sandalyede çat diye gidiyo sandalye küfür edip onu da yere vuruyorum. sonra kafamı kaldırıp bir bakıyorum ki babam köşeden beni izliyor.ne ara geldin ne ara kapıyı açtın be adam. sonra tabi ben seni doguranın diye dalıyor içeri şık bir hamleyle kendisinden sıyrılıyorum sandalyeyle evin içinde kovalıyor beni.
neyse işte ondan sonra yaz tatiline kadar pc yasak zaten allahın emri babamda konuşmuyor benle harçlıklar da ambargolu falan da filan.

Cm. 03\04u 8 kişi 4 sezon FM 2007yi 3 arkadaş 10 sezonu aşkın oynadığımızı bilirim. Deli dolu tonla hikaye hey gidi günler hey

Kariyer hikayesi için forumdan bir arkadaşla mini dizi çekmeyi planlıyorduk , takım elbiseli baya teferruatlı bir şey. Ara sıra kendi kendime ingilizce basın toplantısı da yaparım ve bir de değişik gol sevinçlerim ve büyük kutlamalarım var ama bunlar harbiden aşmış :D ama fm adamların oynadığı gibi olursa apayrı zevk veriyor :)

Bir Kaç Defadır Soğuk Gelen Bu Yazıyı Okumaya Üşendim Ama Kısmet Bugüneymiş Okudum Adamlar Tam Psikopatmış :D

Ben En Fazla Yumruklarımı Sıkar Küfür Ederim

Adamlar olayı çok fazla aşmış abi ya karnım ağrıdı :D Ben en fazla telefonu kırdım sinirden adamlar b*kunu çıkarmış resmen :D ama bu oyunu efsane yapan tarafıda bu ya zaten ..

Bende arada kaptırıyorum, oyuculara motivasyon konuşmaları , hakemle diyaloglar falan ama bu abiler aşmış :)

yok artık yani :D biraz abartmışlar sanki , fm aşkı budur bendede oluyor bazen(aslında genelde) fazla kaptırıyorum :D

Quote:

---

Originally Posted by _yoLcu_

en fazla bana gol atan oyuncuya twitten kötü şeyler yazmıştım ama o aşamada kalmıştım
bunlar bildiğin deli lan :D

---

En fazla demiş bide sanki az bişey gibi :D

Muazzam bir hikaye bende Baba Tarkan Yöneticimiz gibi üşendim ama bende okudum ciddi anlamda tedavi şart :) Şaka bir yana teşekkürler.

Konuya girip yazının uzunluğunu görünce çıkacaktım konudan; ama birkaç yorumu görünce bir okuyayım dedim, iyi ki okumuşum. Hiç sıkılmadım okurken. Hikayeye bak ya! Bunun üstüne çıkacak bir şey olamaz bence. :D Keşke şu forum kuralları yüzünden okuyamadığımız kısımları da görebilseydik. Onlar da hikayeye ayrı bir hava katmış olmalı. :)

Adamlar uçmuş ya,iyi ki benim öyle bir ev arkadaşım yok:D Bu arada finali 90 dakika izlemek de çok iyi fikirmiş:)

Takım elbise olayı hariç biran kendimi gördüm. Gerçekten samimi ve içten bir yazı olmuş. 30 yaşındayım ama bazen kendimi kaptırıp hala basın toplantısı yaptığım, kendi kurduğum takımı (göya) eleştirenlere yanıtlarım olmuştur. Hatta ve hatta işi abartıp, bilgisayarı kapatıp yatağa yattığımda hala kendimce basın toplantıları düzenlediğimde olmuştur. Genç yetenekleri nasıl keşfettiğim ve onlardan neler beklediğim falan. Hatta bazen o regen yeteneklerle yanyana basın toplantısında olduğum düşünüp gururlandığımda olmuştur. :icon_lol: (ruh hastası değilim, bağımlıyım:icon_lol:) Hatta bir keresinde hiç unutmam, Real Sociedad'ı yönettiğim bir zamanda ispanyol bir regen çıkmıştı. Henüz 16 yaşında forma vermeye başladım kerataya. Güvenimi boşa çıkarmamıştı. Ligi zaten şampiyon tamamladığımdan son 5 veya 6 maçtı sanırım o regene şans tanımıştım. Hatta yorulunca oyundan alırken ''aferin olum, aslanım'' gibi kelimeler kullanırdım. Maç içerisinde benim kendi oğlummuş gibi davranır ''Fraileee! (adı buydu) diye uyardığım çok olmuştur. Neyse efendim şampiyonlar ligi finali gelip çattı ve bende sağ açık mevkisinde tercih yapmam gerekiyor. Son maçlarda büyük çıkış yapan genç yeteneği oynatacağım, maçı unuttum genç oyuncuyu bu denli bir maçta oynatarak medyaya şov yapma hevesindeyim. Kafamda basın toplatılarını bile organize ettim :icon_smile: Maç günü kendisine formayı verdim ve bilgisayarın karşısına geçerek heyecanla izlemeye başladım. O adamı orada görünce bendeki mutluluğu ve gururu tarif edemem. Neye maçın son dakikalarına doğru son bir hamle ile müthiş bir efor sarfederek harika bir orta çıkarmıştı ve içeride gol için bekleyen Kovacevic'e al da at dedi adeta ve bu ikramı geri çevirmedi Kovacevic ve son saniyelerde beraberliği yakalamış soyunma odasına girmiştik. O andaki sevincimi anlatamam. Gece saat 3 ve ben 'Goooooll!' diye bağırdım, ardından 'aferin olum, bravo sana, işte benim adamım' gibi laflar... Birden kapı açıldı ve içeri babam girdi. Ben ayakta eller alkış yapıyor, adrenalin tavan ve heyecan dorukta. Bana bakışını anlatamam. Öyle 2-3 saniye bakıştıktan sonra elleriyle hareket yaparak odadan çıktı. Ertesi gün bana sorduğunda ise gayet normal şampiyonlar ligi finali oynadığımı ve kendi yetiştirdiğim genç yeteneğin katkılarından bahsederken buldum kendimi. Adamdaki dehşet dahada artmıştı :icon_lol: Benim için unutulmaz anlardan biriydi.

Maç mı? Penaltılarla kaybettik ama kaybettiğimize değil, genç yetenek 16 lik Fraile'nin asistine sevinmiştim. Daha sonra her gittiğim takıma aldım Fraileyi manevi evladım olmuştu benim. Birlikte 5 takım değiştirdik ve gayet güzel yıllarımız geçti. Alt tarafı bir regen diyebilirsiniz ama öyle değil... Bu regeni bizzat ben keşfettim, güçsüz cılız yapısını ben geliştirdim ve sahaya sürdüm. Benim için farklıydı. Artık bulamıyorum Fraile gibisini. Belkide ilk gözağrımdı ondan herhalde.

Başınızı ağrıttım kusuruma bakmayın.:icon_smile:

Çok fazla gülmedim sadece tebessüm ettim, geçmiş FM'Li yıllar aklıma geldi sabahlara kadar yaptıklarımız hemen hemen benzerdi ama tabii takım elbise vs yok .

Çok güzel bir yazı olmuş.

life is drunk takma adını kullanan sözlük yazarının bir yazısıdır bu. ayrıca diğer yazıları da çok komiktir. jun misugi takma adlı yazar ile beraber sözlüğün en komik iki yazarından birisi olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. bir çok yazısında kahkaha attığımı bilirim. tavsiyemdir, okuyun yazılarını :)

bu arada yukarıda paylaşılan yazı da "cm maçlarını takım elbise giyerek izlemek" başlığından ve bu kadar da masum bir yazı değil. mesela "sus ağzını yüzünü dağıtırım senin" değil aslında yazan, ne yazdığını anladınız siz :)