1 ile 2 arası toplam 2 sonuç

Konu: Şiir Dinletisi İçin Buyrun

  1. #1

    Arrow Şiir Dinletisi İçin Buyrun


    Şarkılarla Bütünleşen Ayna Şiirleri

    [youtube="http://www.youtube.com/watch?v=CUma9QCepag"]Şiir Demeti İçin Buyrun Video'ya[/youtube]


    Severek ayrılanlar, bilirler ayrılığı
    Sen benim eş ruhumsun
    Unutmuş olsan, hissederdim
    Unutmuş olsan, yanımda durmazdı her sabah hayalin
    Seni görmek için geri geldim
    Sen gideli çok olmuş
    Nereye gidersen git
    Çantanda bir resmim
    Aklında gülüşüm olsun
    Ben seni gerçekten sevdim
    Bitmez demiştim, bitmedi

    __________

    Garip sofrasında kara ekmek lahana
    Garip, garip yüreğine aşk düşmüş taa! en sona
    Garibim, garibim sende gül biraz
    Garibim sende gül
    Açız biz biliyorum
    Aşka, dostluğa, kardeşliğe açız

    __________

    Yüreğimin kıyısına vurdun minicik bir darbe
    Susmalıydım, tutamadım kendimi
    Bir canım var feda etsem, sevdamı bilemezsin
    Bir acım var anlatsam, önünü göremezsin
    Herkes unuttu gitti, bende unuttum herşeyi
    Bari, bari sen unutma beni...

    __________

    Bugünlerde içim sıkıldıkça düşüyorum yollara
    Bugünlerde, seni düşünüyorum sık sık
    Neden ?
    Bugünlerde pek konuşmuyorum da kimseyle
    Ortaköy'ü bilirsin, aynı kahvedeyim çoğu zaman
    Herkes aynı, herşey aynı
    Bir tek, bir tek sen yoksun

    __________

    Mevsimlerden son bahardayım
    Resimde sapsarı yapraklar, kurumuş dallar
    Yılgın bir rüzgar ve napacağını bilmeyen bir çocuk var
    Aslında sana söylemek istediğim çok şey vardı
    Mesela keşke bu kadar büyük sevdirmeseydin kendini
    Neyin bedelini ödediğimi bilmiyorum
    Herşeye rağmen sanada kızmıyorum, kızamıyorum
    Acım durulduğunda, bir şarkı söylerim belki
    Belki o zaman, anlarsın
    Bunca hüzün bizde iyi durmadı
    Ve bu ayrılık bu aşka hiç yakışmadı

    __________

    Bu aşk,
    İki ruhtan kopan isyancı günahların sığındığı ıssız bir adaydı
    Hayat denen azgın denizden
    Bu aşk,
    Gerçeğin gözünün içine baka baka gülümsemekti acılara
    Bu aşk bir devrimdi herşeyi reddeden
    Ve her devrim ilk kendi çocuklarını tüketir
    Seninle ben, bu öykünün kaybeden iki kahramanıyız
    Seninle ben dünyada hem cehennemde iki garip yalancıyız

    __________

    Artık çıkmıyorum İstiklal'e
    Sabah Fatma hanım uyandırıyor
    Helva, ekmek, çay...

    Bana onlar bakıyor
    Odanın hali perişan, ben perişan
    Kimse yok işime karışan
    Ara sıra balkona çıkıyorum
    Fesleğenler kuruduğunda, ocaktı.
    Ben, baharı bekliyorum
    Ne olduğunu bilmediğim
    Bir umudum var hala
    Gözüm şişelere takılyor
    Becerebilseydim ne ala
    Bu günlerde böyleyim ben
    Yas denen şiirdeyim
    Bir köşede gülüşün var
    Sırtımda kanlı bıçağın
    Hiç bir zaman duymayacağın
    Duysanda anla
    mayacağın
    Bir çığlıkta sana birikiyorum


    __________

    Ben henüz sensiz yapamıyorum
    El ele aşıklar geçiyor bazen
    Kızın saçı sana benziyorsa, yüzümü çeviriyorum
    Her adam bana benziyor biraz
    Hassas, kaybetmeyi kabullenmiş
    Ve her kadın sana benziyor
    Unutkan, yorgun, boşvermiş
    Bu gece, dün gece, gecelerce, günlerce
    Ben, henüz sensiz yapamıyorum

    __________


    Güneş batmadan yıldızlar görünmez elbet
    Gelecek günler ne alır, ne verir bilemem
    Bildiğim,

    Şarkılar biten aşkların cenaze törenleridir.
    Bir şarkı söyle göm gitsin
    Göm gitsin yalanları
    Göm gitsin yalnızlığı
    Göm gitsin acıları
    Sonrada otur,

    Yüreğin yeşerene kadar ağla
    Bırak, bırak başka bir yerde büyüsün o bebek
    Belki böylesi daha iyi

    __________


    Bu sabah bulutsuz yağmur gibiyim
    Yanlızlık, çok zormuş
    Tanıdık yüzler gördüm
    Seni sordular, hiçbirşey söyleyemedim
    Günahların boynuma
    Bu işkence, bu acı nereye kadar gider bilmiyorum
    Şimdi nerdesin, ne yapıyorsun bilmiyorum
    Ama
    Beni sorarsan, aşık adam ne yapar
    Ya oturur, şiir yazar
    Ya da
    Ya da dün gece benim yaptıgım gibi
    Oturur sabaha kadar, hüngür hüngür, hıçkıra hıçkıra ağlar

    __________

    Evet arkadaş!
    Kim olduğumu, ne olduğumu
    Nereden gelip, nereye gittiğimi

    Sen öğrettin bana
    Elimden tutup,

    Karanlıktan aydınlığa sen çıkardın
    Bana yürümeyi öğrettin yeniden
    El ele ve daima ileriye
    Bir gün,
    Bir gün birbirimizden ayrı düşsek bile
    Biliyorum, hiçbir zaman ayrı değil yollarımız
    Ve aynı yolda yürüdükçe,
    Gün gelir ellerimiz yine dostça birleşir
    Ayrılsak bile kopamayız


    __________

    Sen yüreğimin çayırlarında
    Her mevsim umudu müjdeledin bana
    Sen benim ellerinden tutabildiğim,

    Yanağını okşayabildiğim,
    Sarılıp ağlayabildiğim,
    Sevgilim, dostum, sırdaşım, biricik sevdamdın.
    Ayrılık unutanlara mahsus

    Ben seni unutamadım ki
    Ben senden ayrılamadım ki
    Yıllar, yıllar neleri götürdü özünden
    Neleri unuttu yüreğin
    Sele mi kapıldın yoksa istanbul yamacında?

    Söyle, söyle suçumuz neydi bizim?

    __________

    Her gerçek aşık,
    Bir bebektir meleklerin gözünde
    Ve her gerçek aşık için,

    Ağlayan bir melek vardır gökyüzünde
    Boşuna bakma göremezsin

    Zaten görmüş olsan gitmezsin
    Git, gidebildiğin en uzak şehirlere
    Git, gidebildiğin en güzel ümitlerle
    Ben böyle de yaşarım toz duman

    Benim için üzülme
    Her taraf sen dolu, anılar dolu

    Bu bana yeter
    Şimdi, git


    __________
    Haklıymışsın,
    Ben uyurken üstümü örttüğünde
    Geceler umutsuz,

    Geceler yarınsız,
    Geceler yalancıymış meğer


    __________

    Yaz henüz gelmişti ben ayrıldığımda
    Kaç vakit oldu,

    Kaç ay, kaç yıl, kaç asır evimden ayrı...
    A! benim ruhumun teri memleketim
    Dünyayı verseler değişmem çayırımdaki bir çiğ tanesine
    Meğer gurbet dediğin mapuslukmuş,

    Güneşli avlularda yaşanırmış öylesine
    Dönüşümde ne bulurum bilemem

    Bildiğim,
    Döneceğim ey! verilmiş sözüm,
    Edilmiş yeminim
    Elbet! birgün döneceğim.
    Yıl kaç olur,

    Hangi mevsim bilemem
    Elimde takvim yapraklarından güller

    Gözümde bir çocuk, saçlarımda kar
    Bunca acıyı boşa çekmez hiç kimse
    Ve bunca ölümden kolay dönülmez,

    Bu kadar sevmeyince











    En Tehlikeli İnsan Az Anlayıp Çok İnanandır. "A.Çehov"

  2. #2

    Default

    Yine Uzaklara Götürdü Beni


    En Tehlikeli İnsan Az Anlayıp Çok İnanandır. "A.Çehov"

Mesaj Yetkileri

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •