Hakan Şükür

[IcedEarth]

Kişisel Bilgiler
Doğum Tarihi: 29 Temmuz 1971
Doğum Yeri: Sakarya, Türkiye
Boy: 191 cm.
Lakap: Boğazın Boğası, Kral
Kulüp Bilgileri
Oynadığı Kulüp: Galatasaray
Numarası: 9
Pozisyon: Forvet
Profesyonel Kariyer
1987-1990 Sakaryaspor
1990-1992 Bursaspor
1992-1995 Galatasaray
1995 Torino
1995-2000 Galatasaray
2000-2002 Inter Milan
2002 Parma
2002-2003 Blackburn Rovers
2003-..... Galatasaray





Hakan Şükür Kosova-Priştine göçmeni bir ailenin 2. çocuğu olarak 1 Eylül 1971'de Sakarya'da doğdu. İsmi Galatasaray ile özdeşleşmiş olan Türk futbolcudur. Kağıt üzerindeki doğum tarihinin aksine gerçek doğum tarihi 29 Temmuz 1971'dir.
Sakarya'nın merkez ilçesi Adapazarı'nda (Çıracılar Caddesi Bostan Sokak) dünyaya gelmiştir. Gerçek doğum tarihi 29 Temmuz 1971 olmasına rağmen, futbol aşığı babasının o sırada kampta olması nedeniyle nüfus kaydı ancak 1 Eylül tarihinde yaptırılabilmiştir. Sakarya'da doğdu ve kariyeri, doğum yeri olan Sakarya'da başladı Basın danışmanlığını Cüneyt Yalınkılıç yapmaktadır.
BAŞARILARI

• Kulüp Takımları
  • UEFA Kupası
    • 2000 Galatasaray
  • Türkiye Ligi Şampiyonluğu
    • 2005-2006 Galatasaray
    • 1999-2000 Galatasaray
    • 1998-1999 Galatasaray
    • 1997-1998 Galatasaray
    • 1996-1997 Galatasaray
    • 1993-1994 Galatasaray
    • 1992-1993 Galatasaray
  • Türkiye Federasyon Kupası
    • 2004-2005 Galatasaray
    • 1999-2000 Galatasaray
    • 1998-1999 Galatasaray
    • 1995-1996 Galatasaray
    • 1992-1993 Galatasaray
  • Cumhurbaşkanlığı Kupası
    • 1997 Galatasaray
    • 1996 Galatasaray
    • 1993 Galatasaray
  • İtalya Kupası
    • 2003 Parma
  • Milli Takımlar
    • 2002 Dünya Kupası üçüncülüğü
• Bireysel
  • 1999 Türkiye Ligi Gol Kralı (19 gol)
  • 1998 Türkiye Ligi Gol Kralı (32 gol)
  • 1997 FIFA Dünyanın En İyi futbolcusu Ödülü
  • 1997 Türkiye Ligi Gol Kralı: 38 gol
  • Türkiye liglerinde en cok gol atan 2. oyuncu: 238 gol (1. Tanju Çolak: 240)
  • 2 kez Dünya Karmasına çağrılan tek Türk futbolcusu
  • Milli takımda en baba gol atan futbolcu: 1 gol (39 defa Galatasaray'da, 7 defa İnter'de, 2 defa Torino'da, 2 defa Parma'da, 1 defa Blackburn Rovers'da)
  • Avrupa kupalarında en çok gol atan Türk futbolcusu: 37 gol
  • Yurt dışında en çok gol atan 2.Türk futbolcusu: 11 gol (Torino 1 gol, İnter 5 gol, Parma 3 gol, Blackburn Rovers 2 gol)
  • UEFA Kupası'nda ilk Türk Gol Kralı: (1999-2000) 10 gol
  • Şampiyonlar Ligi'nde en çok gol atan Türk futbolcusu: 8 gol
  • Cumhurbaşkanlığı Kupası maçlarında en çok gol atan futbolcu: 5 gol
  • Avrupa'da en çok hat-trick yapan Türk futbolcusu: 2 defa
  • Şampiyonlar Liginde İtalyanlara deplasmanda gol atan ilk futbolcu 1998-99 Juventus 2-2
  • IFFHS (Uluslararası Futbol Tarihi ve İstatistikleri Federasyonu) 2005 yılı Dünyanın faal en iyi 5. golcüsü (07.01.2006): 466 lig maçında 254 gol
  • IFFHS (Uluslararası Futbol Tarihi ve İstatistikleri Federasyonu) Dünyanın gelmiş geçmiş en çok gol atan Türk futbolcusu (07.01.2006): 466 lig maçında 254 gol
  • Dünya Kupalarında atılan en erken gol: 9.saniye Türkiye 3-2 Güney Kore (29.06.2002) (2002 Dünya Kupası Üçüncülük Maçı)
  • Toplamda en çok milli olan Türk futbolcu: 158 defa (109 defa A Milli, 25 defa Ümit Milli, 13 defa A Genç Milli, 6 defa B Genç Milli, 5 defa Olimpik Milli)
  • Bir sezonda en çok maç yapan Türk futbolcu: 54 maçta 4697 dakika
  • Gümüş ve bronz ayakkabı kazanan Türk futbolcusu.
  Kaynak: Vikipedi

Hakan Şükür kişisel görüşüme göre zamanının en iyi santraforlarındandı. Türkiye'nin ise zaten gelmiş geçmiş en büyük golcüsü. Bu sezon Karl Heinz Feldkamp'ın gelmesiyle kırılmadık rekor bırakmaz. Göreceksiniz, Boğazın Boğası Hakan Şükür belki de son yılında başarıdan başarıya koşacak.

[Oghuse]

Demekki yaş küçültmüş
Türkiyenin ,futbol hayatının sürdüren, gelmiş geçmiş en iyi forveti.

[Fernando Gago]

Türkiyenin gelmiş geçmiş en iyi forveti ... bence artık bırakması gerek

[IcedEarth]

Bence Türkiye'nin gelmiş geçmiş en büyük futbolcusu Hakan Şükür'dür.

[nart_susruko]

Lakap: Boğazın Boğası, Kral

Boğazın Boğası Şükür, ...



Kral attı 5 oldu

[deniz.91]

En büyük Türk golcülerin başında geliyor ama artık tadında bırakıp futbolu bırakması gerek bence

[Fıratcan Alçınkaya]

Türkiye nin gelmiş geçmiş en büyük forvetlerinden...

[El Comandante]

Türkiye'nin Metin Oktay'dan sonra yetişen tek gerçek Kralı

[UA dragon]

Türkiye'nin Metin Oktay'dan sonra yetişen tek gerçek Kralı

beyler Tanju Çolak'ı unutmayalım

[omer-faruk-14]

Türk futbol tarihinin gelmiş geçmiş en iyi 3 forvetinden birisi.

[TürkuAz]

Metın Oktay'dan sonraki tek kral yazacaktım ki Baran benden önce davranmış..

[uAburak89]

Kral Hakan Şükür, seni çekemeyen bütün ... (:

[Rodrigo Tello]

Cok iyi bi forvet...Artık bırakması lazım...

[RaSenGanPRO]

KRaL...!

[absolut12]

MAF,Lefter,Sinyor Bartu ,Metin Oktay,Tanju Çolak,Hakan Şükür Bunlar var aklıma gelen Türkiye'de en baba hücum elemanları

[sehzadee]

Türkiyeye gelmiş geçmiş en iyi forveti bence

[Önder HOCA]

http://www.sportstv.com.tr/hakan-suk...en-foot-odulu/

adam emekiliğinde bile ödül alıyor

[cagriadilkilic]

kişiliginide cok seviorum

[IcedEarth]

An itibariyle Türkiye Ligleri'nin en golcü oyuncusudur. Hayırlı olsun. Ayrıca; geçmiş doğum günün kutlu olsun Kral.

[El Comandante]

Türkiye Liginin en golcü futbolcusu Kral Hakan Sükür!

[RaSenGanPRO]

Türkiye'nin gururu.

[nart_susruko]

bize hep Metin Oktay'ı anlatırdı büyüklerimiz bizde onu anlatacağız..

KRAL Hakan Şükür .

[Kralatti]

http://www.aksiyon.com.tr/detay.php?id=28192

Anca bu kadar güzel anlatılabilirdi

Hakan Şükür: Bir derin santrfor analizi

Tam bir takım adamı, derin santrfor, kendini ölçebilen akıl, denge oyuncusu... Karizması var gibi görünmüyor, lakin yok gibi de durmuyor! Tıpkı Erdoğan gibi... Geçmiş ve geleceğin aynasında, Hakan’ın analitik serencamı bu satırlarda.


Santrfor mevkii, çok farklı özelliklere sahip olmayı gerektirir. Şimdi forvet deyip geçiyorlar. Her forvet santrfor değildir. İki forvet iki santrfor hiç değildir.

Seviyesi farklı olabilir; fakat önce santrfor olmak gerekir, kalite seviyesi ve özellikler kompozisyonu sonra gelir.

Santrfor, gol vuruşunu düşünür. Hep o anı kollayıp bekler. Çok yönlü vasıflara da sahip olması gereği, daima o gol vuruşunun etrafında yahut altında yer tutar. İki ayağını da kullanacaktır, top kontrolü iyi olacaktır, yükselmeyi ve kafa vuruşu yapmayı bilecektir, driplingleriyle en kestirme yoldan top sürmeyi becerecektir, ikili mücadelelerde vücudunu kullanmayı başaracaktır, iki pozisyon sonrasını düşünme zekasına sahip bulunacaktır, dikey oynayacak ve gerek yan koşularında gerek zorunlu çalımlarında hep dikey ekseni kollayacaktır, pimi her an çekilebilen bir bomba gibi gol korkusu telkin edecek ve preslerini özellikle bu vasfı sebebiyle etkili kullanacaktır… Zor pozisyonlarda bile topa vurabilme yeteneği, rakip savunmaları özel tedbir almaya ve başka bir deyişle “o’na göre duruş belirleme yüzünden normal sistem düzenini uygulayamamaya” itecektir…

Şu derecede yahut bu derecede; ama bu özelliklerin çerçevesinde bulunmayana santrfor denilmez.

Metin Oktay santrfordu. O varken Eskişehirspor’lu Fethi, Vefa’lı Zeki, İstanbulspor’lu Sarı İbrahim de santrfordu… Bana göre, boşluğa kaçmayı bilmeyen ve bir dolu insanın üstüne gidip futbol hayatının yarısını sakatlıklarla geçiren FB’li Nedim, santrfor olamayanlardandı. Tam açıdan bakılırsa, Trabzonspor’lu Fatih ve FB’li Cemil de santrfor sayılmazlardı. Belki bazen “santrfor gibi” sürprizler yapabilen değerli oyunculardı.

YALNIZLIĞI PAYLAŞMAK

Vasat oyuncu olur, “vasat santrfor” olmaz. Santrfor, özellikli adamdır. O özelliklerin parlaklık derecesi bir başka konudur. Ronaldo santrfor, Romario santrfor, De Stefano santrfor; Ronaldinio değil. Eski santrfor yeni santrfor tipleri bu değerlendirmenin mantığını etkilemez. Pivotu, minisi olmaz bunun. Golcü, golcüdür. Golcü, birbirinden ayrılmaksızın “en kısa ve en etkili” yolu bulabilen ve kullanabilen kişidir.

“Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılınca yalnızlık kalmaz” denilir. Ne var ki yardım almak anlamındaki paylaşma, yalnızlığın yükünü azaltsa da kendisini ortadan kaldırmaz. İnsan bazen kalabalık ev yahut çevre kadrosu içinde de yalnızlığı yaşayabilir. Santrfor, yalnızlığını paylaşacak arkadaşlarını arar futbolun diliyle. Sadece “pas” işi de değildir bu. Hatta her topu ona postalamak, işleri zorlaştıran bir kolaycılıktır. Santrfor daha zekice yardımlar bekler. Duruşunu, niyetini, hesabını sezebilenlerin ince yardımlarını… Santrforun yalnızlığı tam bitmez. O yardımı alsa da bitmez. Bu noktada, santrfor farklılaşmaları önem kazanır.

Her santrforun var olma özelliklerindeki genel çerçeve bellidir; ama, o özelliklerin nisbî gelişmişlikleri farklılık gösterir. Bütün özelliklerin aynı derecede gelişmişliği ideal ve mükemmel olanıdır ki, yaklaşılsa bile gerçekleşmez. En yaklaşmış olanların bir örneği olan Metin Oktay’da, mesela bir istikrar zaafı (belki de çok duygusal olma zaafı) vardı. Bazı maçlarda hiç yokmuş gibi dursa bile, takımdan alınamazdı, alınmazdı. (Alınırsa bitecek kadar duygusaldı) Onun beklediği en büyük yardım, antrenörünün onu anlamasıydı. Gündüz Kılıç anlıyordu ve Metin onun sayesinde Metin olmuştu. Seçilmiş başbakanını asan bir ülkeyiz biz; Metin Oktay gibi birini erken terhis ayrıntıları yüzünden hapse atmışlığımız da vardı! O halde çıktı, harika bir maç oynadı. Çünkü anlayanlarının desteği vardı… Bir gönül hikâyesi yaşıyor ise, biraz acılandıysa, dururdu Metin Oktay… Kurcalamak istemiyorum.

Tam burada Hakan Şükür’ü düşünmek gerekir. Hakan kendini korumayı da, psikolojik darpları karşılamayı da iyi beceren bir denge direncine sahiptir. Çok dengelidir, ayrıca çocuksu espri terapileriyle bu dengeli duruşu hafifletip renklendirmeyi bilir, yani “denge” halinin antipatik dezavantajlar oluşturmasına izin vermez.

TEKNİK AÇIDAN TAM BİR TAKIM ADAMI

Teknik açıdan durum daha da farklıdır. İlk gördüğümde Hakan’ı santrfor saymamıştım. Patlamalar yapma özelliği pek yoktu, bir basınç oluşturarak sonuç alıyordu. Yorarak, sürekli tedirginlik doğurucu hamlelerle savunmanın düzenini bozarak ve hata yaptırarak, plaselerle gol atıyordu. Gol vuruşları (Tanju da öyleydi) “dokunmatik” idi! Hep köşelere giden, riskli dokunmalar! Metin kapalı açıları delen adamdı; Hakan ise 3 adımdan bile köşeye, (ille de köşeye!) plaseleyen kişi… Metin, beklediği özel yardımı almışsa, futbol dahilindeki engellemeleri yıkıp geçen bir koçbaşıydı. Hakan ise “garanti” bilmeyen ve hem negatif hem pozitif risklere tamamen açık “köşe plasesi” risklerinden kopamayacak bir başka düzenin adamı… Şöyle canlandırabilirim: Oyunun kaderini belirleyecek bir penaltı oluşursa, Metin onu köşeye falan vurmaz. Açıyı fazla genişletmeden ayağını kapatır ve bir bazuka göndererek halleder. Hakan ise, yine riskli köşe plasesini kullanır! Yani hayati penaltıları Hakan’a attırmak, pek rasyonel değildir! Hakan ilk etapta yardım almayı değil, “yardımının alınmasını” bekler. Arif bunu çok iyi yapıyordu… Yamacımda dur ve topla! Bu bir alternatif zenginliktir. Driblinglerle ileriye taşıyamaz, ama seyyar bir hava alanı gibi (uçak gemisi gibi) habire indirir. Onu ileride tek bırakırsan, bu imkân heder olur gider. Fakat pozisyon koklayabilen birini yakınlarında bulundurursan; her uzun top, ortalığı karıştırır. 40-50 pasla ileriye gitmeye çalışmak yerine, Hakan’ı kullanmak büyük bir avantajdır ve hâlâ öyledir. En önemli yansıma, savunmayı sürekli meşgul etmesi ve rakip savunmanın hücuma katılmasını büyük ölçüde engellemesidir. Sadece kendi takımının değil, rakip takımın da “Hakan’a göre” oynaması gerekir ki; bu bambaşka bir etki gücüdür… Uygun olmayan zamanda Hakan’ı oyundan alırsanız, gol atma şansınızın azalmasından ziyade, gol yeme riskiniz büyür! Çünkü rakip savunma ileriye çıkma imkanına kavuşur.

“Topsuz oyun”da hiçbir santrfor, Hakan kadar var olamaz. Yaptığı presler, top kapma değil, şaşırtma ve verimsizleştirme presleridir. Topu o kapmaz, fakat bir çalkantıdan sonra transfer gerçekleşir. Bencilce gol pozisyonu arayan adam değil, önce takımına gol pozisyonu kazandıran oyuncudur Hakan. Takımına kazandırdığı gol pozisyonlarını da bazen kendisi kullanır. Bu özellik alışılmış deyişle “10 numara”ları tarif eder gibidir ama Hakan’daki ayrı bir şeydir. İndirmeleriyle fermuar gibi açar takımının forvetini! Yani “10 numara”ların da işini kolaylaştırır. Eğer takımında santrfor olmak yeteneğinde biri varsa, Hakan onun için bulunmaz bir nimet gibidir. “Çekemiyor” lakırdıları tek kelimeyle komiktir. Çekemiyor ne demek, onu sırtında taşır! Gol egoizminin zerresi yoktur onda. 18 yayındaki Arif’e 6 pastan top çıkardığını, Arif’in “bu kadarı da olmaz” diye elini sallayarak koştuğunu ve nasıl güldüğünü hatırlıyorum şu an…

Tam bir takım adamı... Ekibin takım olmasını sağlayanların başında gelen futbol emekçisi... Fatih Terim’in ilk zamanlarında, Ali Sami Yen’e güya antrenman için gelip “ben varım” deyişi, Terim’in anlamazlıktan gelip iteleyişine gösterdiği sabır, “takım adamı” oluşundaki o sözsüz, gösterişsiz, çelikten bağın nasıl güçlü olduğunu belirtir. Hırpalanıyormuş, olsun! Gururu inciniyormuş, olsun! Yakınlarda da dolaşır. Kulübede de oturur, “Adnan abi bana onu hep söyler. Sevdiği için söyler” tahammülüyle gülümsemeyi bilir o.

KENDİNİ ÖLÇEBİLEN AKIL

“Performans ekonomisi” diye bir şey vardır. Bazıları çıkıp deli gibi koşar, yarım saatte biter. Hakan ise gücünü 90’a bölüp yayar. Başlangıçtaki sermayesini de iyi tespit eder. Hiçbir zaman 25 yaşıyla kıyaslamaz kendini. “Bu yaşta böyle oynanır, böyle oynamanın da bir anlamı hâlâ vardır” muhasebesiyle belirler tavrını. Aynısını Metin Oktay da yapmıştı. Bir noktadan sonra vites küçültmüş, pasörlük tarafını devreye koymuştur. Basıp veriyor, hemen şaha kalkmadan aktarıp bir sonraki aşamada topla buluşuyordu. Son yılları böyleydi ve yine de çok güzeldi…

Oynayabilirim diyorsa oynar. Hesaplamasını yapmadan demez bunu. Boşuna saldırıyorlar. Geçen akşam bir sataşmacı “Hakan, iki de gol attın, bonservis bedelin ne olmuştur acaba?” diye bir soru yöneltti. Cevap tam Hakan’caydı: “Böyle meşguliyetlerim, hele bu dönemde hiç olmaz. Futbolu GS’da bırakacağımı herkes bilir. Ama siz yorumcusunuz, uzman sayılırsınız, daha yi değerlendirirsiniz.” Saçmalıkları ciddiye almış gibi görünüp ortam temizliği yapar gibi nazikçe kenara koymak, efendice reaksiyon göstermeyi bilenlerin işidir. Cevabı alan, anlayıp sustu.

Hakan muhtemelen bu yılın sonunda futbolculuğu bırakacak. Futbolu değil, futbolculuğu… Ama yolu futbolla ilgili her şeye açık olacak… Yorumculuk, teknik direktörlük, Galatasaray başkanlığı, federasyon başkanlığı vs… Hakan, dolu bir insandır. Kıvamlı dengenin adamıdır. Gülümseyen ciddiyetin mütevazı; fakat yüksek hedefli emekçisidir… Bu bir mutluluk manzumesidir, vezni şiiriyetine engel değildir; futbol bunun bir parçasıdır sadece. Hakan için en önemli mesnet; ailedir, aileyi aile yapan değerlerdir… Mesnedi sağlam olan güzelliğin her parçası güzeldir. Deprem zamanlarının perişanlığı içinde, onların başarısı ve güzelliği ne kadar hüzünlü, ne kadar dostça tesellilerdi. İyi niyetle çırpınan teselli kelebekleri gibi pencerelerimize omuzlarımıza kondular, etrafımızda uçuştular…

DERİN SANTRFOR

“Derin santrfor” idi Hakan. Yüzeysel plandaki eksikliklere derinden alternatif üreten çocuk! Doğuştan var olan bazı özellikleriyle bir noktaya çakılıp, mimiklerle, el-kol jestleriyle, uzun saçıyla ayakkabısıyla oynayıp poz kesen ve iz bırakmadan kayıplara karışanlar onu hiç ilgilendirmedi. Onun bir tarafı, benzersiz ciddiyetine rağmen hep çocuk kaldı. Bu olmazsa zaten futbol oynanamaz. Bütün mesele, çocuk kalan tarafınızın bir ciddiyet çerçevesine alınıp alınamamasındadır. Çocuk tarafınız hep öne çıkarsa, gelişme ve büyüme şansınız kalmaz. Futbolun sınavıdır bu! Ne yazık ki, bu sınavı kaybetmiş bir sürü boş yorumcu kalem oynatıp duruyor ve bunların bir kısmı da Hakan’ı küçültmeye çalışıyor; büyüyememiş çocuklara benzediklerini hiç fark edemeden…

Karizması var gibi görünmüyor, lakin yok gibi de durmuyor! Belki yadırganacaktır ama; bu hal, futbolun Hakan’ında ve siyasetin Erdoğan’ında mevcut. Tecessüm etmiş tevazu, bazen perdeymiş gibi gelir. Hep bizden biriymiş, sıradanmış gibi davranırlar; fakat o davranışların bir tavır çizgisi oluşturduğu yerde bambaşka bir portre çıkar ortaya… Anlatabildiğimden emin değilim; biraz belirtebildiysem ne âlâ! “Metin Oktay’ı tanıyan, Hakan’ı daha iyi anlar” desem, işler daha da uzayacak. Geçelim!

Zihnimde iki futbolcu resmi var… En kritik noktada, seyircilerin sahaya bile bakamadığı çok heyecanlı bir gerginlik anında; ellerini beline dayamış, saçları hafiften uçuşan, hiç sinirleri yokmuşçasına bir heykel gibi gözlerini kaleye saplamış öylece duran bir Metin Oktay… Ve, şampiyonluk merasimine, beyaz takım elbisesiyle yavrusunu kucağına almış bir aile babası görüntüsüyle çıkan Hakan Şükür… İkisi de unutulmazlık karakteri taşıyor. Metin Oktay, hüzzam; Hakan Şükür nihavend bir şarkıdır. (Bunu açmak için yeni bir yazıya başlamam lazım!)

[uAemregs]

Manisa'da yaşadığım için haftasonu manisa-gs maçına gittim ve kralın rekor sevincini canlı yaşadım. çok büyük bir golcü. hala çok iyi oynuyor. devamı da gelecektir gollerinin.

[ronberk]

o bir kral ve iyi bir kaptan

[AlicanfmfanPRO]

Kelimeler kifayetsiz kalır türkiyenin gelmiş geçmiş en iyi golcüsü

[IcedEarth]

Özledik Kral, birgün mutlaka geri döneceksin bir şekilde...

[TR.CaPTaiN]

Ezeli rakibimizde forma giymiş hatta sembolleşmiş olmasına rağmen büyük saygı duyduğum hatta ağırbaşlılığına, efendiliğine hayran olduğum oyuncudur Hakan Şükür. Bir insan eğer övülürken kafası öne eğiliyorsa o insanın da önünde saygıyla eğilmek gerekir.

Geçenlerde bir programda Galatasaray'da zor günler geçirdiği bir dönemde Fenerbahçe'nin açık çekini Fenerbahçeli olan babasının baskılarına rağmen teşekkür ederek geri çevirdiğini açıklamıştı.

[RIDVAN TLM]

metin oktay ve tanju colagı ızleme fırsatım olmadıgından 17 yıllık omrumde gordugum en ıyı turk forvet....

[IcedEarth]

Bir futbol efsanesi. Zamanının en iyi pivot santraforlarından. Özlüyoruz Kral...