7-8 yıl amatör futbol oynadım. Rahmetli bir başkanımız vardı. Bazen öyle ağır idmanlardan geçerdik ki hani profesyonel takımlar bu kadar yüklenmez derdik. Başkan hep bizi motive etmek için "Çalışın çocuklar antrenmanda ağlamayan maçta gülemez" derdi. Tabi zaman geçtikçe bu sözlerin önemini daha iyi kavrıyorsunuz.

Bu takım geçen sene Nisanda şampiyon olduysa, o ağır yaşına rağmen fizik kuvvetini maksimum noktaya çıkarıp çoğu maçta sonradan puan ve puanları kopardıysa hepsi ağladıkları antrenmanlar sayesindedir.

Fenerbahçe takımı biraz gevşesin sahada farklık olur. Gerçi sezon başındandır oyuncular gevşek, antenmanlardan oldukça şikayetçi ve başkana da ağlamışlar belli. Yarın bu başkanın aslanlarını sahada görecez bakalım, nasıl tel tel dökülüyolar.

Buraya yazıyorum sonra bu yazımı alıntı yapacam 5 veya 6 hafta sonunda tekrar yazı üzerinde konuşuruz.