Fenerbahçe zaten yarış bitti en azından Galatasaray'a yenilmeyeyim mantığıyla oynadı. Galatasaray'da kondisyonu 20 dakika yettiğinden ancak bu kadar tempo yapabildi maçı kazanabilmek adına... Bu süreçte gelecek bir gol maçı koparabilir yada beklediğimiz bol gollü derbiyi getirebilirdi.

En iyi hakem olarak görünen Fırat Aydınus sürekli derbilere atanıyor. Semih'in yaptığı makası sarı kartsız bırakıyor. Selçuk'un arkadan yaptığı makası sarı kartsız bırakıyor. Emre, Carlos'u düşürüyor onada sarı kart yok. Sabri itirazın artık suyunu çıkarıyor onada ses yok.

Sonra aklın bu pozisyonlarda kalıyor ve ucuz sarı kartlardan birini Selçuk'a ilerleyen dakikalarda da Emre'ye veriyorsun. Tabi Selçuk'a verdiğin ucuz kart elinde patlıyor çünkü ne Ümit'e yaptığı harekette nede direğe vurduğu tekmede kart gösterme cesaretini kendinde bulamıyorsun.

Yanlış kalkan bayraklar, Deivid'in yaptığı penaltı. Emre ve Sabri arasındaki gerginlik. Lugano kafayı atıyor kırmızıyı veremiyorsun.

Herşeyin bir başlangıç noktası vardır. Böylesine ciddi bir maçta bu kadar rahat bırakırsan sahayı ve verdiğin yanlış kararlarla gerersen zaten gergin olan bir maç bu noktaya gelir. Herşeyin tamamen özeti budur.

Yukardaki herşeyden vazgeçtim. Lugano'nun attığı kafaya kırmızı verseydi. Lugano'ya Galatasaraylı futbolcular diklenmeyecekti. Kazım gelmeyecekti, Arda gelmeyecekti, Semih gelmeyecekti. vs. vs. vs.

Bir hakemin maça etkisi budur. Oyuncularda çıkardıkları bu kavga ile hakemi tertemiz hale getirmiş, kendilerini rezil etmişlerdir.