Geçmiş dönemde müthiş bir taraftarımız vardı. 96-2000 arasındaki maçları izlediğimizde takım nasıl desteklenir, nasıl kazanmaya itilir görebiliyorduk. Zamanla bu taraftar kitlesi yok oldu.

Eskiden en kötü durumlarda zirve yapan bir ruh vardı. Takımın parası yokken herşey ters giderken şampiyonluklar gelebiliyordu. Bunlar tesadüf değil Galatasaray'ın her zaman yaptığı işlerdi. Şimdi Galatasaray ruhu diye adlandırdığımız durum yok oldu.

Galatasaray'ın Şampiyonlar ligine en çok katılan takımlardan biri olmasıyla övünürdük. Takım bugün ligden düşme potasının üstünde yer alıyor. Galatasaray'ın sportif büyüklüğüde yok oldu.

Daha kötüsü ise maçlar bittiğinde rakip takımın oyuncuları genelde şu ifadeyi kullanıyor. Galatasaray'ın durumu ne olsa da böyle büyük bir camiadan puan almamız önemliydi. Yakında Galatasaray'ın büyüklüğü de kalmayacaktır.

Şimdi yönetimin yapacağı işi söyleyeyim. 2012 kriterleri adı altında Mehmet Topal'ı satıp aynı paraya daha fazla maaş ödenen Cana ile, Keita'yı satıp aynı paraya alınan Misimoviç'le tasarruf edildi. Stada insanları çekebilmek adına yine tasarruf yaparak değeri milyon eurolar etmeyen oyuncular alınacaktır. Bir kişi de çıkıp madem bunun adı tasarruf neden sezon başında adam gibi oyuncular alınmadı demeyecektir.