4-2 olmaz. Bugün bir iş kazasına uğrarsak, o hayal kırıklığı ile olmadık şeyler olur. Seri 7. maça kalır.

Geçen Cumartesi Galatasaray'a yenilip bugün yenmekle; şimdi olduğu gibi geçen Cumartesi onları yenip bugün yenilmek arasında hiçbir fark yok. Dolayısıyla bugün kaybetmek herşeye sıfırdan başlamak anlamına gelir ve seri mantık hesaplarını aşıp 7. maça kadar uzar. Çok sakat olur. Bizdeki bu "şampiyon olduk" rahatlığı dilerim oyunculara da bulaşmaz. Hiç tahmin etmiyorum ama taraftardaki rahatlık takıma bulaşırsa yandık.

Bir korktuğum durum da... Trübün grupları bu maça ilgi gösteriyormuş. Şimdi bizim trübün grupları ne zaman salon sporlarına ilgi gösterse korkarım. Ya futbol takımı kötüye giderse gelirler; "artık çubuklunun hakkını verenlerden yanayız" edebiyatı... Sanki çubuklunun hakkını futbol takımı iyiyken vermiyorlarmış gibi... Ya da bütün sezon yatıp, kazanılacak bir şampiyonluk, kaldırılacak bir kupa öncesi kelle göstermeye ve show yapmaya gelirler. Salonların yüreği olan insanlar onların kuru gürültüleri arasında kaynar gider. Bir de maç içinde işler kötü giderse homurdanıp takımı olumsuz etkilerler. Çünkü beyefendiler kazanılacak bir zaferi sahiplenmek için oradalardır; bütün bir sezon yalnız bıraktıkları takımın şampiyonluğunda pay sahibi görünmek için...

Diyeceğim: Ey Fenerbahçe taraftar grupları! Bugün kazanılacak zafer için değil, bir kere de takıma zafer kazandırmak için oraya gelin! Hep bu takım sizi coşturdu, bugünde siz bu takımı coşturun. Çünkü onlar sonuna kadar desteği fazlasıyla hakediyor.

Erkek ve Kadın Voleybol; Kadın Basketbol ve Futbol derken... Sıra bizim kafadarlar çetesi için koleksiyonun en değerli parçasına, Erkek Basketboluna geldi. Haydi hayırlısı... Allah mahcup etmesin. Maç içinde belli bölümlerde işler kötü giderse (ihtimal vermiyorum ama) olur da krize girersek, salondan uğultular, homurtular çıkmasın. Bu oyuncular ne yapmaları gerektiğini hepimizden iyi biliyor. Onlara HEP DESTEK, TAM DESTEK!