Geçenlerde 94 mi 95 mi tam hatırlamıyorum o dönemde Macaristan'la deplasmanda 2-2 kaldığımız bir maçın özeti dönüyordu Trt'de.

Maç sonunda bizimkiler çılgılar gibi seviniyor. Kadroda Bülent Korkmaz, Rüştü, Hakan Şükür, Tugay, Oğuz Çetin vs gibi çok çok önemli oyuncular da mevcut. Tam bir istikbal.

Ancak bugünün kafasıyla baktığımızda es geçtiğim bir şey olduğunu farkettim: Farkındalık

Bizim Avrupa Şampiyonlarına katılmamız Çeyrek Final görmemiz, Dünya ve Konferadasyon Kupıasnda 3. olmamız, Nitekim Son katıldığımız Avrupa Futbol Şampiyonasında Yarı Final oynamamız, Bizde kadromuz kalitesiz olmasına rağmen büyük takım hüviyet algısı yarattı. Zoru başarınca ve Üst düzey 1-2 başarı elde edince çehremiz değişti. Bugün değil Macaristan'la berabere kalmak, kazandığımız zaman bile burun kıvırabiliyoruz.

İşte bu bağlamda sözü Belçika'ya bağlıyorum. Kadroları çok çok kaliteli ancak büyük düşünen bir takım değil, büyük oynamayı bilmezler, büyüklere kafa tutmayı da bilmezler. Belki diyebilirsiniz, Biz tutuyoruz da ne oluyor? Evet her zaman başarılı olamıyoruz ancak o cesaret ve algı bile çok şey demektir.

Belçika kalbürüstü bir başarı elde edemeden vasat bir futbol takımı havasında oynamaya devam edecektir. Şimdilik bunu değiştirebilecek bir hamle göremedim, şimdilik.