Bir ŞEhit Babasından Nacizane Şiir Okumanızı Tavsiye Ederim!!!!
MEHMETÇİĞİN İSYANI
Hani benim kanımdı dökülen sınırlarda
Hani benim kanımdı akan oluk oluk
Din uğruna yurt uğrana
Hilal istiklal uğruna
Hani benim kanımdı bayrağa renk veren
Hani benim kanımdı vatan yapan toprakları
Anladım anladım ki şunu
Bir kan deposu gibi kullandılar beni
Yıllarca yüzyıllarca
Parlak sözlerle boyadılar gözlerimi
Verdiler bana
Rütbelerin en büyüğü şehitlik rütbesini
Eşim dostum kavruluyorken dünya cehennemimde
Bol keseden bağışladılar bana cenneti
Yeter artık yeter aldatıldığım
Yırtıp atınca pembe perdeyi gözlerimden
Anadan doğma gördüm gerçeği
Hani bendim malazgitte
Diyar- ı urum u Türk yapan kılıcımla
Hani ben getirmiştim dize
Türkün önünde
Hani ben kazanmıştım
Ben korumuştum bu toprakları
Ben değimliydim
Çanakkalede o meşhur destanı yaratan
Sakaryada İnönüde kan veren can veren
Bugün
Gene aynı ırkın kanı damarlarımdaki kan
Bugün
Yine Türk oğlu Türküm eskisi kadar,
Bugün
Yine nazlı sevgilim vatan
Dün
Esrik can verirken cenk alanlarında
Duymadım ama karnımın açlığını
Yaşarken duyuyorum
Savaş perdesi açılınca
Başrolü oynayan ben
Barışta boşbir kovan gibi atlıyorum geriye
Çoluğumla çocuğumla
Eğlenirken efendiler geride
Savaşların kahramanı
Kürsülerin efendisi ve hayatın kölesi ben
Ve benim sırtımdan onlar
Göbek büyütürken kahkahayla
Benim ciğerlerim yapıştı havasızlıktan
Ben böyle döndüğüm halde kemikle deriye
Kabarıyor efendilerin göbekleri ileri enseleri geriye
Böyle bir karagöz kuklası gibi
Beni zavallı kılan
Kader mader değil
Şehit oğlu şehit oluşudur belki babamın
Soycak
Ün saldıysakta öbür dünyalara
Bu dünyada
Başvurmak para etmiyor torpille açılan kapılara
Bana gücü yeter kağnıların
Memleket çocuklarının
“Hak” diye çiğneyenlerin
Vatan dertleriyle her yerim yara
Yarama merhem sürecek bir el
Beni çürüdüğüm çamurdan
Bir karış olsun kaldıracak temel istiyorum
Omuzlarım acır çekerken hayatın yükünü
Onun ağırlığıyla çatırdarken iskeletim
Kuruluyor sırtıma apartmanlar
Şehre geldiğim zamanlar
Gübre kokan evimden daha temiz asfalt
Gecelr gündüze dönmüş bu şehirde
Ne çabuk geçiyor zaman
Ve ne çabuk acıkıyor insan
Tanrının imansız kulları arasında
Yarım çarığımı sürerken
Acıma yerine tiksinti buluyorum gözlerde
Hoş acınacak halimde yok ya Allaha şükür
Anlımın terini yiyorum
Çok şükür Allahıma dedim bu zamandır
Yiyecek bir lokma ekmek bir baş soğan buldum diye
Çok şükür allahıma dedim sırtıma giyecek bir çul
Devlete verecek para pul buldum diye
Kışın kar morarttı
Yazın toprak yaktı çıplak ayaklarımı
Ben gülmeyen Mehmedim
Hak için çarpar yürek
Hak için kükrer
Hak için dövüşürüm erkekçesine
Alın terimle yoğrulan
Kanım canımla kurulan
Bu vatan benim
Yetiversin artık sömürüldüğüm
Yetiversin kara yere kefensiz gömüldüğüm
Yetiversin kahraman diye gezdiğim dilden dile
Şehvetle kanımı emerken toprak
Gerçi yazıldı ardıma
Tarihte kaç altın yaprak
Gerçi kurtardım canımla vatanı milleti
Çektim bir bayrak gibi
Ülkeme Hürriyete
Lakin hani nerde
İpek gömlekli altın gözlüklü efendiler
İri tüylü hayvan derisi giyen süslü bebklerse eğer millet
Heyhat
Yeter artık yeter gördüğüm rezalet
Benim kanun benim devlet benim millet
Adelet istiyorum
ADALET…
Alıntıdır:Özel bir dergiden
Arkadaşlar bunun hepsini ellerimle yazdım kopy paste yapamadım aradım ama nette bulamadım.Eğer tenezzül edip okursanız emeğimin karşılığı bir teşekkürü beklerim.
Bu güzel yazıyı hepinizle paylaşmak istedim arkadaşlar....
Alıntılı Yanıtla
Originally Posted by Fıratcan Alçınkaya
