Fetih 2017 Britanya ! | Yıkılmaz Kale St.James Park (2016-17)
Hepiniz bilirsiniz arkadaşlar Vikings dizisini, filmde ki ana karakterimiz olan Ragnar Lothbrok üzerinden hikayemizi anlatacağım. Burada doğduğu topraklardan, ailesinden arkadaşlarından ayrı düşüp İsveç'te ne varsa arkadasında bırakıp, avrupada ve hatta tanımadığı tüm coğrafyalarda soluksuz bir maceraya atılacak...
Yıl 2005...
Tam 9 yıl önce herşeyin bittiğini sandığım ama; hikayemizin asıl başladığı yerde..
Uzun yıllar önceydi aşkla bağlı olduğum elimde ne varsa kaybetmiştim.. Ailem dağılmıştı, gecenin yarısı gelen bir telefonla bütün dünyam yıkılmıştı adeta.. Bir trafik kazasında kaybetmiştim ailemi, şu koca dünyada artık tek başınydım tabi birde Klara vardı.. 2 yıldır beraberdik, evlenmeyi düşünüyorduk ama ailemi kaybettikten sonra kendimide kaybettim adeta.. Bir akşam Tobi'nin biranesinde otururken aniden bir mesaj geldi telefonuma.
Klara ayrılmak istediğini söylüyordu.. İlişkimizin yürümediğini artık beni tanıyamadığını, eski neşeli adamın gidip uykusuz, aksi, nalettt bir adamın geldiğini söylüyordu.. İtiraz edemedim, hiç bir şey söyliyemedim, sadece neden diye sordum cevabını bile bile..
Velhasıl beni buralara bağlayan herşeyi kaybetmiştim. 6 ay önce ailemin kazada hayatını kaybetmesinin ardından beni Stockholm'de tutan tek şey Klara'ydı oda daha fazla bana katlanamadı.. Artık duramazdım buralarda heryer üstüme geliyordu, her sokakta, her köşe başında bir anı canlanıyordu gözümün önünde.
İçiyordum, içtikçe eskiler aklıma geliyordu.. Bu durumdan kurtulmam lazım derken birden telefon çaldı arayan Tobi'ydi. Kahretsin... Nasılda unuturum ! Bugün Djurgårdens ve AIK'in maçı vardı Tobi'de bu yüzden arıyordu beni, kapımın önündeydi formamı giyip atkımı taktığım gibi stada geldik...
Tribünler gene her zaman ki coşkusundaydı, stad tıklım tıklım, genci yaşlısı herkes ''Djurgårdens - Djurgårdens - Djurgårdens'' diye inletiyordu stadyumu. O coşkuyu, sahayı görünce bütün acılarım yok oldu neredeyse.. Kim bilir belkide bana iyi gelecek olan şey buydu...
Kapa kapa kapa bu kariyeri hemen benim hayalimdi " Djurgarden " kariyeri yapma bunu
Bundan yaptıracağım sen düşün
Originally Posted by Mete07
Ooooo DIF hayranı tek eleman ben değil mişim '' ett djurgardshjarta slutar aldrig att sla Djurgarden''
Originally Posted by burakdinc
Başarılar.
Originally Posted by EmircanSaygin
Çok ilgi çekici duruyor, başarılar
Originally Posted by egebartu
Müthiş bir kariyer olacaktır,Başarılar
Sadece taraftarı olduğum takımın maçına gittim arkadaşlar Sağolun bu arada yorumlarınız için...
Spoiler: DIF vs AIK 2:3 | Stockholm
[YOUTUBE="XBQyhrKcGvY"]DIF vs AIK 2:3 | Stockholm[/YOUTUBE]
Belki iyi oynayamadık, belki 3 golle geri düştük ama karakterimizi yansıtmıştık sahaya. Son dakikalarda baskımız artsada artık çok geçti geç gelen 2 gol hiç birşeyi değişirmeye yetmesede sevdik seni bir kere ''Djurgårdens''.. Yenildik ama coşkumuzu kaybetmedik, taraftar gene harikaydı bu maçtada. Diğer arkadaşlarla beraber Tobi'nin mekana gittik gene bir süre sohbet muhabbet derken zaman su gibi akıp geçmiş, acılarım aklımdan çıkmıştı bir anlığına..
Lakin, sabaha karşı eve girince dışarıda olan herşey o kapının arkasında kalmıştı. Ben yine anılarımla, fotoğraflarımla baş başa kalmış, aynadaki suretim, içimde kimsesizliğin verdiği çaresizlikle uçurumlarda kaybolmuştum..
Bu böyle olmazdı, ailemide kaybetsem sevdiğm kadında gitse hayat devam ediyor. Bir şekilde hayata tutunmak, yaşadıklarımı sadece acı birer hatıra olarak arkamda bırakmam gerekiyordu... Üniversitede kaydımı dondurmuştum, tekrar okula gitmeye karar verdim ama olmayacaktı, çok dersten geri kalmıştım, hocalarlada zaten arası çok iyi olan bir öğrenci hiç bir zaman olmadım. Derslerimde zaten iyi değildi; küçüklüğümden beri bildiğim tek şey top oynamaktı, onun içinde yaşımız biraz geçti sanırım..
Okuldan dönüşte her zaman ki mekana Tobi'nin yanına gittim gene biraz konuştuk muhabbet ettik falan, bana göre herhangi bir iş bulup bulamayacağını sordum sonuçta mekan işletiyordu ve çevresi bayağı genişti. Bir kaç yerle görüşeceğini ve bana haber vereceğini söyledi. Haber vereceğini söyledi dememe bakmayın Tobi söylediyse yapar ! Adamın dibidir, Vikingin özüdür !
Tamde dediğim gibi oldu bir kaç saat sonra eve geldiğimde beklediğim telefon Tobi'den geldi. Spor akademisinde okuduğumu, futbola olan aşkımı ve zaman zaman lise takımlarında yardımcı antrenörlük yaptığımıda gayet iyi biliyordu bu sebeple olsa gerek tam benlik bir iş buldu bana !
2.Ligde mücadele eden Hammarby'nin alt yapısında antrenör açığı olduğunu söyledi ve ilgilenip ilgilenmediğimi sordu. Tabi ki şüphesiz kabul ettim. Bütün dikkatimi takıma, oyuncularıma verecektim bir anlamda beni bunaltan yalnızlıktan, kapımı kapattıktan sonra evde beni bekleyen anılardan kurtulmuş olacaktım. Hem çokta uzak değildi Kulüp tesisleri, oturduğum yere 10 dakika uzaklıktaydı metro ile.
Hammarby FC Kuzey Avrupa'da alt yapısıyla ünlü bir futbol takımıydı, A takım her ne kadar 2.ligde mücadele etsede geçmişi olan bir kulüptü Hammarby. Kulüp futbol direktörü Jan Sobersky ve Altyapılardan sorumlu genel koordinatör John Larssen ile görüştük. İkiside bu soğuk iklimde sıcak kalmış temiz kalpli insanlardı. Bana kulübün hedeflerinden altyapıdaki disiplinlerinden bahsettiler, tesisleri gezdik gençlerin antrenmanlarını izledim herşey muazzamdı. Sonuç kısmına geldiğimizde artık bu dünyanın profesyonel bir parçasıydım.
Devam edecek...
Last edited by RagnarLothbrok : 22.Temmuz.2014 at 23:09
Çalıştıracağım çocuklarla tanıştım ilk gün hepsi pırıl pırıl çocuklardı. Hammarby milliyetçi bir takım olmasına karşın; işçilerin kurduğu bir takım olması nedeniylede son derece hoşgörülü bir takım kimliğindeydi. Alt yapıda nerdeyse tüm avrupadan, hatta afrika kökenli çocuklar bile vardı. Bir dediğimi iki etmiyorlardı, öyle disiplinliydiler ki yaşları 12-13 civarında olan bu çocuklar onları zorladığım tüm antrenmanlarda seslerini bile çıkarmıyorlar aynı ciddiyetle çalışmalarını devam ettiriyorlardı.
............
...............
............
Tam 7 yıl olmuştu (Tam 7 yıl oldu derken bu şarkıda ex aşkım Klara'ya gitsin)
Spoiler: Demet Akalın - Tam 7 Yıl Oldu
[YOUTUBE="JwMAgY2x06Q"]Demet Akalın - Tam Yedi Yıl Oldu[/YOUTUBE]
Alt yaş gruplarında Hammarby olarak başarıdan başarıya koşmuş üst liglere hatta Avupa'nın önde gelen liglerine oyuncular göndermiştik hepsi on numara çocuklardı. Dini, dili, kökeni, teni.. ne olursa olsun hepsine önce insan sonra futbolcu olmayı öğrettik, ve iyi nesiller yetiştirdiğimiz düşünerek her zaman mutlu olmayı bildik.
Biz alt yapıdayken üst yapılarda çok köklü değşiklikler olmuştu; A takımımız bir türlü istikrar sağlıyamamış, yönetim alt yapıdan çıkan oyuncuların satışından gelen paraları iyi değerlendirememiş ve kulüp 2014 sezonu sonunda tekrar 2.lige düşmüştü. 7 yıldır taraftarı olduğum takımın ezeli rakibinde alt yapı koçluğu yapmaktaydım, 7 yılda bir kez bile A takımın maçını stadyumdan izlemedim, A takımın antrenman sahasına çıkmadım. Benim görevim Hammarby Futbol Akademisinde olsada gönlümde yatan hala Djurgarden'dı.. Tüm bunların üzerine Gregg'in a takımdan istifa etmesinin ardından yönetimden gelen teklif ise; adeta bu duygularımın üzerine tuz biber oldu..
Patrona kibarca teklifi kabul edemeyeceğimi, alt yapıda çocuklarla mutlu olduğumu A takım düzeyinde çalışmak istemediğimi ve kendimi geliştirmek için kontratımı tek taraflı feshettiğimi, Almanya'ya gidip Köln Futbol Akademisinde A Lisans Diploması için eğitim alacağımı söyledim.
Kulüpten ayrılmıştım 7 yıl boyunca çok büyük emekler vermiştik ekip arkadaşlarımla, çok büyük yıldız olamasalarda iyi çocuklar yetiştirmiştik. Ama zaman ilerledi bizde büyüdük, hedeflerimiz büyüdü, heyecanımız büyüdü; kendimi toparlamak, geçmişimden kurtulmak için çıktığım bu antrenörlük yolunda hırslarım büyüdü.. Artık bir takımı almak ve zirveye oynamak istiyordum.
Hemen Tobi'yi aradım, onunda işleri bozulmuş, mekanını satmış benim gibi antrenörlük yapıyordu Elfsborg'da. O şanlıydı çünkü doğuştan futbolcuydu, çünkü babası İsveç liglerindeki her başarıyı tatmış Anders Linderoth'tu. Her neye Tobiyle konuştuk ve kendimizi geliştirmek, Uluslararası A lisansı almak için Köln Futbol Akademisine gittik.
Uçağımız Köln'e indiğinde Tobi'nin arkadaşı ve eski hocası olan Flemming Ostergaard bizi karşıladı. Kalacak yerlerimizi ayarladıktan sonra Akademiye gittik, eğitmenlerle tanıştık falan herşey çok güzel gidiyordu, eğitimlerimiz sıkıydı; teknik lisans eğitimindemiydik yoksa komando eğitimimi ayırt etmek çok zordu Ulu THOR aşkına...
Lisans eğitiminde bir çok ülkeden çok sayıda futbol adamlarıyla karşılaştık, sohbet ettik, kimisiyle arkadaş olduk. Seminer için ünlü teknik adamlarda buradaydı; van Gaal, Ottmar Hiltfeld, Fatih Terim gibi ünlü hocalardan eğitim aldık. Eski bir futbolcu şimdiyse yeni yetme bir teknik direktör olan Hannover'ın çalıştırıcısı Tayfun Korkut isimli bir Türk hocayla arkadaş olmuştuk. Hatta öyle samimiydik ki evlerine dahi gitmiştim Almanya'da yaşadığı için. Eşiyle çocuklarıyla tanıştık, çok sıcakkanlı cana yakın insanlardı.
Tabii iki futbol adamı bir araya gelirde futbol konuşmamak olmaz. Eski tecrübelerimizden bahsettik, bana futbolculuk dönemindeki anılardan milli takımdaki başarılardan bahsetti. Ben ise profesyonel bir futbolculuk geçmişim olmamasına rağmen antrenörlük hayatımı anlattım. Türkiye Ligini hiç tanımıyordum açıkçası son bir kaç yıldır Galatasaray'ın şampiyonlar ligindeki maçlarından duyuyordum sık sık ismini o kadar. Taraftarlarının ateşinden, ligin son zamanlarda olan gelişmesinden bahsetti ve açıkçası ilgimide çekti.
Benim dikkatle ligle ilgili sorularımı sormamdan şüphelendi ki: '' istersen Türkiye'de bir takımda çalışmanda ön ayak olabilirim dedi'' ! Tayfun'un bu teklifi karşısında çok şaşırmıştım, hiç bilmediğim bir coğrafyada neler yapabilirdim ki.. Ama bendeki hırsı, başarıya olan açlığı görmüş olacak ki dahada ileriye gitti '' Milli takımdan eski bir arkadaşım Türkiye Liginde başarılı bir takımın başındaydı, ama rahatsızlıklardan ve ailevi sebeplerden ötürü istifasını yönetime verdi. Bildiğim kadarıyla kulüp yönetimi başarıya aç, hırslı bir hoca arıyor ne dersin Ragnar ?'' dediğinde ben çoktan EVET ! demiştim. Tobi'ye sormadan danışmadan bu teklife atlamış ve EVET ! demiştim, sanırım nikahımda bu kadar içten evet diyemezdim...
Çok güzel sunum nefessiz okudum Djurgarden Hammarby derken olay Türkiye'ye döndü merakla bekliyorum takımı
Originally Posted by egebartu
Helal olsun kardeşim ne diyeyim daha ilk kariyerin ve müthiş bir sunum hikaye çok güzeldi sıkılmadan okudum Bu arada bence Sivasspora gidiceksin
Originally Posted by pusathan01
Sivas değil bence çünkü Tayfun milli takımdan arkadaşım demiş. Ama aklımada gelmiyor hangisi olacağı
Başarılar dilerim. Kariyer hikayesi çok güzel gidiyor. Takipteyim.
Originally Posted by Ronaldinho 10
Basarilar, bence Antep veya Gencbirligi olur
Originally Posted by rexpo1994
Başarılar dilerim
Originally Posted by Lesandro Parleo
Sunum muhteşem
Takımı merakla bekliyorum, başarılar..
Originally Posted by Leonadias
Djurgarden,Hammar derken Türkiye'ye döndük
Hadi baklaım
Yorumlarınız için çok teşekkürler arkadaşlar..
Evet... Tayfuna evet demiştim sonunun nereye varacağını düşünmeden. Eve döndüğümde Tobi'yle konuştum, sonuçta kendisi Türkiye'de 2 yıl kalmış şanssız sakatlıklar geçirsede, ülkeyi, ligi, insanları tanıma fırsatı bulmuştu. Bana söylediği ilk şey'' Ne zaman gidiyoruz ?' ' diye sorması oldu, açıkçası şaşırmıştım Tobi'nin bu kadar hevesli olmasına; ama onun heyecanı benide tetikledi ve iyice sıcak bakmaya başlamıştım artık bu işte. Yalnız bir sorunumuz vardı ! Biz Tayfuna evet dedik ama Hangisiydi o meçhul kulüp ??!!
Derken beklediğimiz telefon geldi Tayfun arıyordu, kulübün eski teknik direktörü ve yönetimle konuştuğunu ve çok zor olsada ikna ettiğini söylüyordu. İkimizde çocuklar gibi sevinçliydik ilk kez böyle bir fırsat geliyordu ayağımıza, gerçi küme düşmemeyemi oynayacaktık yoksa şampiyonluğamı onu dahi bilmiyorduk ama içimizde garip bir heyecan ve sevinç vardı, ve Tayfun bomba'yı patlattı: KARABÜKSPOR hayırlı olsun çocuklar !!!
Gelecek mesajda Karabük'e yolculuğumuz, takım tanıtımımız ve transfer haberlerimiz geliyor...
Köln'den bindiğimiz uçağımızdan İstanbul Atatürk Havaalanında indik, bizi karşılamaya kulübün 2. başkanı Ahmet Bey geldi. Kendisiyle ilk kez görüşüyorduk daha önce kontratımızı sanal ortamda başkan Mustafa Yolbulan ile yapmıştık. Ahmet Bey: ''isterseniz İstanbul'u biraz gezelim yeni bir ülkeye geldiniz görmek isteyeceğiniz yerler vardır'' desede ben biran önce kulübe gitmek takımımla tanışmak için sabırsızlanıyordum. Başkana bir an önce Karabük'e gitmek istediğimizi söyledim ve yola koyulduk.
İstanbul Karabük arası tam 4 buçuk saatti, kara yolundan başka gidecek bir seçeneğimizde yoktu. Bu mesafeyi öğrendikten sonra bile çok zor olacak bir iş kalkıştığımızın farkına varmıştım artık.. Ama yapacak birşey yoktu, eski dostum Tobi'yle birlikte hiç bilmediğimiz, tanımadığımız bir şehirde hayata tutunmaya gidiyorduk..
Ve nihayet tesislere gelmiştik, takım antrenmanlara başlamış antrenör Oğuz Salman yönetiminde çalışıyorlardı, tesisler çok güzeldi tamamen yeşilin içinde doğayla beraberdi. Ama birazdan göreceklerimiz bizi oldukça hayrete düşürecekti.
Antrenman sahasına geldiğimizde futbolcular saha kenarına toplanmış bir yuvarlak oluşturmuşlardı; taktik, antrenman vs... hakkında konuştuklarını düşünüyordum fakat yaklaştığımda hiçte öyle olmadığını gördüm. Ey büyük THOR sen nelere kadirsin dedim içimden ! Saha kenarına bir koyunu yatırmışlar kesiyorlardı, ortalık kan revan içindeydi. Tobi orada yere yığıldı, kan tutuyordu zaten adamı.. Fakat daha önce araştırma yaparken Türklerin böyle adetleri olduğunu öğrenmiştim, Kurban Bayramı dedikleri zamana denk geldik sanırım diyerek geçirdim içimden... Antrenmanda zaten bitmişti, sessizce kulüp binasına yöneldim ve akşam antrenmanını beklemeye başladım.
Antrenman saati geldi çattı... Evet yıllardır bu işin içindeydim fakat karşımda hep 12 13 yaşlarında çocuklar vardı, burada ise çoğu benim yaşıma yakın yetişkin insanlar var. Nasıl olacak nasıl yapacağız derken sahaya girdim; hepsini etrafıma topladım, kendimi tanıttım yaptıklarımdan yapacaklarımdan bahsettim.. Tolunay Hoca'nın ayrılmasının verdiği burukluk vardı içlerinde belliydi yüzlerinden.. Ama hiç biri bana karşı art niyetli değildi hissedebiliyordum, oyuncularımın sezon öncesi fiziki durumlarını, kapasitelerini görmek amacıyla genel bir çalışma yaptırdım ve daha sonra önümüzde ki sezon boyunca onlardan istediklerimi hedeflerimizi bir bir sıraladım:
''Hepiniz benim için değerlisiniz, kimseye ön yargıyla yaklaşmam hakeden formasını alır, sahaya çıkacak 11'i ben belirlemem o sahaya adınızı siz yazdırırsınız !
Ülkede saçma sapan bir kural var yabancı sınırlaması gibi buna rağmen, yerliler kendilerini bişey sanmaya kalkar nasılsa 11de yerim garanti diye düşünürlerse Odin'in oğlu olsa affetmem kapının önüne koyarım bilesiniz.
Sizden her maçta deliler gibi hücum yapmanızı değil, akıllı top oynayıp kompak bir oyunla maçlardan galip ayrılmanızı istiyorum.
Önümüzdeki sezon boyunca 1. Hedefimiz Avrupa Ligi ! Bu kupaya ilk kez katılıyoruz, herkese kolay lokma olmadığımızı göstereceğiz. Gidebildiğimiz yere kadar değil, rakiplerimizin ötesine gideceğiz !
Ligide boşlamıyacağız tabiki, avrupada yer almak istiyorsak bunun yolu ligden geçiyor. Ama lig bizim için sadece avrupaya açılan bir kapı, sadece amaç ! Amacımızdan sapanlar takımdan ayrılırlar.
Türkiye Kupası ne olursa olsun bu yıl bizim olacak, hepiniz pırıl pırılsınız bu istediklerimi yapacaksınız... ''Diyerek takım toplantımızı sonlandırdık.
-------------------------
--------------
------------------------- 2 HAFTA SONRA
Haftalar geçtikçe; takıma, şehre, insanlara daha çok alışmaya başladım... Antrenmanlar kıran kırana geçiyor, ciddiyetimin bilincinde olan topçularım kadroda kalabilmek için birbirleriyle yarışıyorlardı ve buda beni oldukça memnun ediyordu..
Takımdan ayrılacak oyuncularıda az çok belirmeye başlamıştık. Hedeflerimiz büyük, yabancılarımız ise yetersizdi. Hepsi çok iyi çocuklar olmasına rağmen benim istediğim düzeyde değillerdi. Hem piyasaları varken elden çıkarmak gerekiyordu, yapılacak transferler için bütçe gerekliydi...
Spoiler: Takımdan Ayrılanlar
Sow, Waterman, Mabiala, gibi yabancıları henüz piyasaları varken güzel paralara elimizden çıkarmıştık. Bunun yanında Ahmet İlhan, Hakan Özmert gibi yetenekli yerlilerimizede iyi bonservis ücretleri önerdikleri için yollarımızı ayırmak durumunda kaldık. Netice itibariyle bakarsak; giden oyunculardan 17 Milyon €'ya yakın bir gelir oluşturduk bu para bizim çok işimizi görücek, hedefe ulaşmamızda bize yardım edecek topçuları takımımıza kazandırmamız için çok büyük bir kaynak olacaktı...
Fetih 2017 Britanya ! | Yıkılmaz Kale St.James Park (2016-17)
Originally Posted by BaGa TaRKaN
Başarılar KarabükSpor'da 
