RUBRO! NEGROS! LEALDADE! | Başarıya Açılan Yelkenler
20 Mayıs 2014 - Bar İtalia
Roberto: Seni tekrardan görmek çok güzel be dostum. Bunca yıldan sonra.
Grande: Seni de öyle. Özledim bu köhne yerleri.
Roberto: Anlat. (Meraklı ve kararlı bir üslupla)
Grande: Biliyorsun hayat bize pek gülmedi. Bildiğin nedenlerden toparlanamaz haldeydim. Kendimi bir kapanda hissediyordum. Çok kötüydüm. Bir sene amatör futbol oynamak istedim fakat o da olmadı. hoca bastı tekmeyi. Bu berbat düzende benim gibi yetenekli biri bile harcandı. Sonra tüm herşeye resti çektim ve kaçtım buralardan. Köyüme Corleone'ye döndüm ve kısa bir süre sonra da Catania'da bir turizm firmasının teknelerinde çalışmaya başladım. Bulunduğum tekne genelde Portekiz'e geziler düzenliyordu. Portekizi avucumun içi gibi bilir hale geldim. Tekneden iş arkadaşlarımla Portekizde maçlara giderdik. Keyifli bir futbolları vardı. Penafiel isimli bir kulüp var orada. Çok bilindik bir kulüp değildir. birgün Penafiel'in maçına gitmek istedik. 3 kişi yola çıktık yolda yağmur bastırdı ve fırtına adeta taksiyi savuruyordu. Stada vardığımızda etrafta derin bir sessizlik hakimdi çünkü kimse yoktu. Maça girdiğimizde stadın bomboş olduğunu gördük ilk defa bomboştu. Penafiel o maçtan 2-1 galip ayrıldı. Maç sonunda yanımıza gelen adam bizi çok şaşırtmıştı. O adam Penafiel Teknik direktörü Rui Quinta idi. Bize teşekkür etti ve biraz futboldan sohbet ettik. Futbola olan ilgimi anlayınca bana yöneldi ve yanımda çalışır mısın? sorusunu yöneltti. Kendisine getir-götür tarzı işler yapacak bir sağ kol'a ihtiyacı varmış meğer. Teklifi büyük bir heyecanla kabul ettim ve yanında çalışmaya başladım. Gel zaman git zaman senelerden sonra portekiz futboluna ve kulübe de hakim duruma geldim. Yaşlanmaya başladığımı farkettim ve hep Rui'nin sağ kolu olarak kalamazdım. İtalya'ya dönerek kurslara katıldım ve futbol bilgimi daha da geliştirdim. Catenaccio sistemi üzerine birçok tez yazdım. Şimdi artık sıramın geldiğini düşünüyorum ve çalışatıracak bir takım aramaya başladığımı söy...(telefon çalar). pardon
Roberto: Kötü bişey mi oldu? Grande söylesene!!!
Grande: Rui... Felç geçirmiş. Artık ayağa bile kalkamıyormuş. Beni Penafiel'in teknik direktörü olarak görmek istiyor.
Roberto: Hey Barmen! En Pahalı şampanyanı aç.
25 Mayıs 2014 - Porto Airport
Havalimanına gelen hepitopu 3 genç taraftardan bir tanesi bağırarak: Sana inanıyoruz Grande! Saluti Grande!
(Burası Porto'ya yakın olan bir vilayettir)
25 Mayıs 2014 - Penafiel
Karışık duygular içerisinde imza atmak için tesislere gidiyorum.
İmzamı attım. Artık tek düşündüğüm Penafiel ile birlikte başarıya açacağımız yelken. Parolam hırs, kararlılık ve sadakat. En büyük değerim otoritem. Disiplinden asla taviz yok. Anahtar bende. Herkes şimdiden korksun. Bekle Porto hegamonyan çok uzadı.
Masamın çekmecesinde bulduğum tarihi bir fotoğraf.
Manşet
Kimse tanımıyor fakat herkes meraklı çünkü birden bire hemen hemen kimsenin duymadığı hiç takım çalıştırmamış biri olarak geldim bu bir kumar olarak görülüyor. Yakın zamanda herkes tanıyacak. Bir futbol romantiği olarak modern ve endüstriyel futbola tamamen karşıyımdır. Felsefe olarak profesyonellik ve kurumsallık bana uzak kavramlar. Takımın bir aile olmasını isterim ve herkesin terinin son damlasına kadar mücadele etmesini beklerim.
Originally Posted by BaGa TaRKaN
