9 Eylül...

> 9 Eylül...
>
> Şansımız varmış... Birkaç kıta gezdik.
> Şunu iddiayla söyleyebilirim...
> Dünyanın hiçbir yerinde İzmir'deki kadar güzel batmaz
> güneş.
>
>
> Yine öyle bir vakit...
> Bitmeyen enerji, kavuniçi bir top olmuş, trajik bir
> yangının küllerinden yeniden doğan şehrin ufuk
> çizgisinde, körfeze usul usul iniyor.
> Rakının dibine vurma saati...
> Takvimler, 1923'ü gösteriyor.
>
>
> Adres, numara 248, Kordon...
> Naim Palas... İkinci kat...
> Cumbada oturuyor Mustafa Kemal.
> Sevmez fazla yemeği.
> Leblebi var yine önünde...
> Garson titriyor. Çünkü çocuk, Rum.
> Sesleniyor Gazi, şefkatli bir ses tonuyla...
> "Vre Dimitri" diyor, "gel bakayım."
> Çocuk, "buyur pasam" diyor, ş'lere dili dönmeyen,
> kırık dökük Türkçesi'yle.
> "Sizin Kosti" diyor... İşgal sırasında İzmir'e gelen
> Yunan Kralı Konstantin'i kastederek... Sizin Kosti,
> geldi mi buraya?
> Geldi pasam...
> Oturdu mu bu masaya?
> Oturdu pasam.
> Güneş batarken rakı içti mi?
> İçmedi pasam.
> E o zaman sormadın mı çocuk, ne halt etmeye almış
> İzmir'i?
>
>
> İşte böyle batar güneş orada.
>
>
> Nereye götürsem bilmem ki, nereleri gezdirsem, bugün
> sizi İzmir'de...
> Mustafa Kemal Bulvarı'na mı götürsem, Alsancak'a mı?
> Lozan Meydanı'na mı, Montrö Meydanı'na mı? Hasan
> Tahsin'in ilk kurşunu attığı yerde dua mı etsek,
> Zübeyde Hanım'ın kabri başında rahmet mi okusak?
> Anacığını emanet etmiş, adam gibi adam bu şehire...
> Kız almış. "Denizi kız, kızı deniz, sokakları hem kız
> hem deniz kokan" bu şehirden... Evlenmiş. Latife
> Hanım'ın köşküne mi götürsem? 26 Ağustos kapısından mı
> girsek fuara, Kahramanlar kapısından mı? Oradan girmiş
> süvariler İzmir'e... Çok şehit vermişiz. İsimleri
> meçhul. Onun için kısaca Kahramanlar demişiz, o semtin
> adına... İlk girdikleri noktada da, Şehitler Abidesi
> var... Bu vatan için İzmir'de ilk düşenler... Onların
> isimlerini biliyoruz... Oraya mı gitsek acaba? İkinci
> Tümen Dördüncü Alay'dan Konyalı Mehmet, Akşehirli
> Hakkı, Avanoslu Ahmet... Şehitler Abidesi deriz ama,
> ismi başkadır aslında... "Vatan ve Namus Anıtı..."
> Oraya mı gitsek? Başlarında Yüzbaşı Şerafettin vardı.
> O caddenin şimdiki adı. Oraya mı gitsek? Fahrettin
> Altay Meydanı'na mı, yoksa Cumhuriyet Meydanı'na mı?
> "Ordular ilk hedefiniz Akdeniz'dir ileri" diyen
> heykele...
> Cadde mi gezsek... Dumlupınar caddesi, Şehitler,
> Gaziler, Vatan, İstiklal, İnönü, Akıncılar, Şehit
> Fethi caddesi...
> Yoksa bulvar mı gezsek... Gazi, Fevzipaşa. Mahalle
> desen... Egemenlik mahallesi, Kurtuluş, Mehmet Akif,
> Millet, Kubilay, Sakarya, Ülkü, İnönü, 19 Mayıs,
> Tınaztepe, Kocatepe, Duatepe, Zafertepe, Hürriyet
> mahallesi...
> Semt mi gezsek... Çankaya da var, Bayraklı da... Hatay
> var kardeşim, Hatay.
> Okul mu gezsek... Atatürk Lisesi, Cumhuriyet Lisesi,
> Dokuz Eylül Üniversitesi, Hakimiyet-i Milliye, Misak-ı
> Milli, Gazi ilkokulu...
> Atatürk Stadı'nda Altay'ı mı seyretsek, Alsancak
> Stadı'nda Altınordu'yu mu?
>
>
> Sadece şehir değildir orası.
> "Milli mücadele müzesi" dir.
> Adım attığın her yerde gördüğün isimlerle.
> Bahçedir...
> Kanla sulanan, terle yeşeren.
>
>
> İstanbul'daki gibi Birinci Ahmet Çeşmesi falan yoktur
> orada... Ankara'daki gibi Cinnah caddesi, Arjantin
> caddesi de bulamazsın pek...
> Recep Tayyip Erdoğan Kavşağı'nı teklif etmez hiç
> kimse...
>
>
> İşgal edildiği gün, bir ulusun kurtuluş savaşını
> başlatan... İşgali bittiği gün, o ulusun kurtuluş
> savaşını bitiren... Dünyadaki tek şehirdir.
>
>
> Ve bugün, o gün...
> 9 Eylül.
> Ne güzeldir bugün İzmir'de olmak.
> Ve ne zordur bugün İzmir'de olamamak.
> Kıymetini bilmek lazım.
>

> Yılmaz Özdil

9 Eylül geçti ama ben de yeni okudum ve hoşuma gitti, paylaşmak istedim....:)