1942 yılıydı.Üç adam Venezuella'da elmas arayarak aylar geçirmişlerdi.Sürekli olarak yürümüşler, yerlere eğilmiş, elmas çıkar ümidiyle binlerce taş toplamışlardı.Ama boşuna! İçlerinden biri Rafael Solano, kuru nehir yatağındaki bir kayaya oturup iki arkadaşını çağırdı.
"Ben vazgeçtim" dedi."Daha ileri gitmenin bir anlamı yok.şu taşa bakın, bulduğum 999999(dokuz yüz doksan dokuz bin doküz yüz doksan dokuz :D).Ama tek bir elmas yok.Bir tane daha toplarsam bir milyonunncu taşı toplamış olacam ama neye yarar.Ben vazgeçiyorum."
Diğer ikisi alayla:
"Bari bir tane daha topla da bir milyon olsun."dedi
Solano şakaya şakayla cevap vererek:
"Pekâla!" dedi "Bu işi terk etmeden önce bir tane taş daha arayım bari"
Yorgun gözlerini kapatarak bir elmas umuduyla eşeledikleri taş yığınına uzattı ve yumurta büyüklüğünde bir taşı aldı:
"İşte arkadaşlar!" dedi, "Bir milyonuncu taş benden bu kadar!"
Ne ki , topladığı son taş çok ağırdı normal bir taştan daha ağır.Bu durumun farkına varırı varmaz, eliyle taşı bir kez daha tarttı, sonra da:
"Bu bir elmas" diye bağırdı."Bu gerçekten bir elmas."
Sonrasında New Yorklu bir kuyumcu, Rafael Solano ya topladığı 1 milyonuncu taş için yüz binlerce dolar verdi.
Daha da sonraları "Kurtuluş" adı verilen bu taşın, dünyada bulunan en büyük en saf elmaslarından biri olduğu anlaşılacaktı.....
NOT:A L I N T I D I R
O kadar yazdım zahmet edip okuyun ve küçük de olsa bir yorum yazın:)
