Küçük bir beden, küçük eller, küçük bir yürek.Hızlıca atıyordu kalbi; ayakları titriyor,heyecandan karnına kramplar giriyordu.
Kolay değildi.Hükümdarın karşısına çıkıp, '' Hükümdarım, ben orduya katılmak istiyorum. '' diyecekti.
Çok yalvarmıştı ! Komutanlar,''sen daha küçüksün'' deyip geri gönderiyordu.Oysa kaç gece yalvarmıştı,açmıştı küçük ellerini dua etmişti Allah'a !
Oysa duaları kabul olmuştu ama ya padişah '' hayır '' derse bildiği tüm duaları okuyordu...
4.Murad'ın Bağdat seferi öncesi kıramadığı bir veziri huzuruna çıkar.
''Efendim eğer uygun görürseniz, huzurunuza bir çocuk çıkarmak istiyorum.'' der.
- Kim bu çocuk efendi?''
- Efendim,sefere katılmak istiyor.
- Gelsin.
- Adın ne senin?
- Osman, hükümdarım.
- Ne istersin Osman?
- Bağdat seferine katılmak isterim,hükümdarım.
- Sen daha küçüksün.İleride orduya katılırsın...Baksana senin daha tarağı tutacak kadar bıyığın terlememiş bile...
Genç çocuk bunun üzerine cebinden tarağı çıkararak, '' İşte hükümdarım.Bıyığım terlemese de, tarağı tutuyor.
Olayı hayretler içinde izleyen 4.Murad çocuğun cesaretine hayran kalarak,
'' Peki Osman, orduya katılabilirsin!'' der.
Orduya katılan Osman küçük olduğu için Genç Osman lakabını alır.
Bağdat fethedilmeye yakın elindeki sancağı alarak burçlara tırmanır, sayısız ok yağmuru altında, sanki oklara meydan okurcasına varır tepeye, elindeki sancağı diker.Sancağı gören Osmanlı askerleri daha büyük hırsla saldırırlar kaleye ve Bağdat fethedilir!
Genç Osman sancağıyla beraber ruhunu teslim eder Bağdat surlarında...
Ruhu Şad Olsun...
