Bulamam ki yolumu karanlıkta
Ellerin sarmazken beni
Kayboldum senin çığlıklarında
Duyamam ki başkasının sesini
Bu hüzün geçici değil
Sararmış takvim yapraklarının hüznü gibi
Kutsallaştırmışsa gözümde seni
Lacivert gökyüzünün altında
Artık uzat bana yasak ellerini
Kıpkırmızı bir dolunay
Kalbime dolduruyor tüm sevinçlerimi
Küçük bir fısıltı
Alıyor benden beni
Korkusuzca ilerliyor düşünceler beynimde
Ruhumda hissedebiliyorum
Bunlar senin tatlı gülüşlerin
Artık eminim..
Duyamam başka sesleri
Ağlayamam başkaları için
Açamam kalbimi sensizliğe..
Belki de bir umut? Hayat..
Ölüm kadar soğuk,
Ateş kadar sıcak,
Hissettiklerim...
Papatyalar kadar narin,
Gözlerin kadar güzel