Nihayet gelmiştim Kotka şehrine. Gelir gelmez maziye götürmüştü soluduğum hava. Geçmişimde bu ülkenin bu şehrin ekmeğini yemiş suyunu içmiştim. O zamanlar mesleğe yeni başlamış ve sabırsız biriydim herşey bir anda olsun bitsin istiyordum. 3 sene üst lige çıkamayınca kendime yediremeyip terketmiştim buraları. Ama ne var ki kader ağlarını örmüş yeniden yolumu bu şehre düşürmüştü. Geçmiş gözümün önünde film şeridi gibi geçerken taksicinin geldik efendim demesiyle şimdiki zaman dönmüştüm. İçeri girdiğimde başkan gülümseyerek karşılıyordu. Benimse boynum büküktü. Onlar ise gülümseyerek sıcak bir şekilde karşılamıştı kendilerini terkeden bu adamı. Aslında klübün hedefi ligde kalmaktı o zamanlar bunu başarıyordum ama üst lige çıkamadığımdan kendime yedirememiştim ve farkındalardı bu yüzden onları zor durumda bırakmadığımı beni anladıklarını söyleyerek kendimi ezik hissetmemen gerektiği telkininde bulunuyorlardı. Bunun üzerine ağzımdan çıkan tek cümle. Boş bir mukavele hazırlayın olmuştu.