Artık herkes beni Galatasaray'ın Menajeri olarak biliyordu. İlk antrenmana da çıkmıştım. Taraftarlar büyük sevgi gösterilerinde bulunmuştu. Fakat antrenman esnasında Orhan, Okan ve Mehmet Topal'ın sakatlıklarını beni biraz sinirlendirdi. Çünkü kondisyonlarının iyi olmaları gerekiyordu. Onlar ise daha ilk antrenmanda sakatlanıp gözümden düşmüşlerdi sanki. Ama saktlıkları düzeldiğinde eğer dostluk maçı oynuyo olursak tabii ki şans verip performanslarını görmek istiyorum. Bunu onlara da söylediğimde hepsi teşekkür ettiler ve böyle birşeyin bir daha olmayacağını söylediler. Bende "inşallah" deyip hepsini yolladım

İlk antrenmandan sonra kararımı vermiştim. Antrenörler arkadaşlarım da benim gibi başarıya aç olmalıydılar ki başarıyı yakalayabilelim. Tam performansı sergileyebilmek için başarıya aç olmak gerektiğine inanırım her zaman. Bu düşüncemi takımıma da vermek için hareket geçmiştim. Bu işi başaracağımızı umuyordum.

İnternet girip araştırmamı yaparken MSN'den birden bir mesaj geldi:

İmparator: Tebrik ederim Çağrıcığım. Başarılı olacağına yürekten inanıyorum. Şunu asla unutma teknik direktörler kaybetseler dahi umutlarını hiç bir zaman yitirmemelidirler. Bunun için İtalyanların ünlü bir sözü vardır : "Partene margeto olmaaaazki bonjorno picibesso." Yani burada demek istediği ne olursa olsun ümidini asla yitirmemen gerektiği Çağrıcığım. Tamam mı? Ben senin daima arkandayım. Eğer bir sorunun olursa aç sor. Bir telefon yakınındayım bunu asla unutma!!!
Çağrı: Valla Fatih Hocam. Neler söyleyeceğim inanın bilemiyorum. Beni gerçekten çok onurlandırdınız bu mesajınızla. İçimdeki kazanma isteği emin olablirsiniz ki daha da arttı. Sizin de desteğinizle çok çok iyi yerlere geleceğiz. Sırtımız yere gelmez artık sağolun.

Fatih Hoca da böyle söyleyince. Aman Tanrım dedim içimden ?? Neler oluyor bu alemde ?? İnsanlar bana gerçekten güveniyor. Bu gazla hemen antrenör, gözlemci ve doktor aramaya yani kendi ekibimi kurmaya başladım. Britanya, Almanya, İspanya ve Türkiye'deki eşe dosta haber saldım. Dedim bakın böyle böyle... Bana benim gibi başarıya aç sağlam adamlar bulun. Önüme hemen bir liste geldi. O listedekilerle irtibata geçtim. İlk maçım 2 Temmuz'da olduğu için en azından o zamana kadar kendi ekibimi hazırlamam gerekiyordu.

Tarih 28 Haziran 2006'yı gösterdiğinde Galatasaray Spor Kulübü Personel Kadrosu hazırdı. Kendi alanında başarıya aç ve gerçekten çok iyi elemanları toplamıştık. Yavaş yavaş gelişme gösteriyorduk. İşte Personel Listesi :


Artık yavaş yavaş taktiğimi de hazırlamam gerekiyordu. Bu konuda ekibimle bir toplantı yaptık. Toplantı sonucunda takımı en iyi 4-1-3-2 taktiğiyle ofansif olarak oynatabileceğimize karar verdik. Bunu da zaten hazırlık maçlarında en iyi şekilde görecektik. Hazırlık maçlarından sonra da bir toplantıyla tam olarak Galatasaray Futbol Kulübü'nü anlatacaktık yönetime...

Yavaş yavaş herşey yerine oturuyor rayında gitmeye başlıyordu. İnsanlar bizden bomba transferler bekliyorlardı. Aslına bakarsanız verilen 4 milyon£ ile doğru konuşmak gerekirse hiçbirşey yapamazdınız. Ama gözlemcilerimi göndererek şuanda yıldız olmasalar bile gelecekte kesin yıldız olabilecek ucuz oyuncular bulabilirdim.

Ama ondan evvel kadromu dikkatle inceliyordum. Nerede ne eksik var hangi mevkilerde eksik var nereye alternatifler yapmalıyız onları inceliyordum. İşte incelediğim kadrom:


Defansın sağ tarafında sorun yaşayabilirdim. O yüzden buraya 1 yada 2 oyuncu alıp transferi sonlandırmam yeterli olacaktı. Hemen gözlemcilerimle konuştum ve onları araştırma yapmaları için gönderdim.

Aslında istediğim gibi bir oyuncu bulmuştum. Hem de çok yönlü olması ve bir de genç olması benim için büyük avantajdı. İşte keşfettiğim isim:


Öyle sanıyorum ki teklif kabul edilirse bir sorun yaşamayacaktım. Hemen soruşturmaya başladım. Şimdiyse Altay'dan teklif bekliyorum. Çok yorucu bir gündü. 2 gün sonra Eskişehir maçı var. Onun için yedek kadroyla çıkmayı düşünüyorum. Bakalım önümüzde daha neler olacak.. Bunu hep birlikte göreceğiz.