Türkiye Süper Kupası
Artık herşey resmileşmeye ve ciddileşmeye başlıyordu. Maç günü gelip çatmıştı. Almanya'da kaldığımız otelde son kez antrenman yapıp otobüse bindik stada gitmek için. Hiç kimsede ses çıkmıyordu. O sırada totalbet.com'da yine istatistiklere bakıyordum.
Frankfurt'ta Müthiş Kupa Gecesi
-
Maç mükemmel ötesi başlamıştı. tam bir kupa maçı olduğu belliydi. sağdan soldan ataklar geliştiriyordu her iki takım da... Takımım adam adama markaj taktiğini çok iyi kullanıyor Beşiktaş'ın tehlikeli silahlarına ceza alanı içinde yakınında geçit vermiyordu. Taa ki 45.dk'ya kadar. Ceza alanı dışından -ki bu yaklaşık 30 yard yapıyor- Ricardinho topun gelişine öyle bir vuruyordu ki Mondragon topa sadece bakakalıyor ve biz soyunma odasına 1-0 mağlup gidiyorduk.
Soyunma odasına girdiğimde hiç kimseden ses çıkmıyordu. Ama biliyordum ki biz bu maçı kazanacağız. Çünkü o kadar iyi oynuyorduk ki. Taktiğimizi o kadar iyi uyguluyorduk ki bunun bize başarı olarak geri dönmesi gerekiyordu. Futbolcu arkadaşlarıma da bunu söyledim. Kazanabileceğinize inanıyorum dedim. Hepsi birer aslandı sahaya çıkarken. Sahaya çıktığımızda "Eye of The Tiger" derler ya işte hepsinin gözü öyleydi.
Dakika 53 olmuştu. Ümit Karan eşitliği yakaladı. Hepimiz ayağa kalkmış 2 golü beklerken 56. dakikada genç yıldız Arda durumu 2-1 yapmıştı. Yedek kulübesindeki futbolcularla sarmaş dolaş olmuştuk. Maçı yedek kulübesinde sarılarak izliyorduk. 60. dakikada Necati durumu 3-1 yapmıştı. İşte benim aslanlarım sahadaydı. İşte gerçek Galatasaray buydu! Ama bunun üstüne Nobre 65'te durumu 3-2 yapınca futbolcularım biraz telaş oldular. Adam adama savunmaya devam ettik. Beşiktaşlı Rodriguez'in 78. dakikada sakatlanması Beşiktaş adına büyük kayıp oldu ve maç 3-2 Galatasaray'ın Galibiyetiyle sonuçlandı.
Bütün medya ordusu artık bana inanıyordu. Benden çekiniyordu ve bana ilk başta bu şekilde konuştukları için özür diliyorlardı. Rahatlamıştım. O gece o kadar güzel bir uyku uyudum ki sizlere anlatamam. Üstümden büyük bir yük kalkmıştı. Bunun aynısının ligde de gerçekleşeceğine kendi kendime söz vermiştim. Bu fikri futbolcularım da yavaş yavaş benimsemiştim. Biliyordum. Başarı en sonunda gelecekti...
