Evet kaldığımız yerden devam...

---------------------------------------------------------

Yeni sezona Parma'nın başında girdim. Yukarıda belirtmiştim, kadromda bulunanları ve takviye olarak 1 kaleci aldığımı. Öncelikle biraz kalecimden bahsedeyim. 19 yaşında, geleceği parlak bir kaleci olarak görüyordum onu ve bu nedenle transfer ettim. Geçen 1 sezonda da beni yanıltmadı. Bunu SS'lerdesiz de görebilirsiniz. Kendisini çok hızlı geliştirdi. 130 bin dolara almıştım, sezon içersinde Milan 14 milyon dolar teklif etti. Yönetim gelen paranın cazibesine kapılıp, bana hiç danışmadan teklifi kabul etmiş. Oyuncuyailettiklerinde oyuncu hemen bana geldi. "Hocam neden satmak istiyorsun beni."dedi. Ben şaşırmıştım, çünkü planlarımda bu kaleciyi satmak yoktu. Kendisine Milan'dan teklif geldiğini, takımın bu teklifi kabul ettiğini ve Milanla görüşmek için Milano'ya çağrıldığını söyledi. Şaşkınlığım artarak devam ediyordu. Hemen başkanı aradım ve görüşme talep ettim. Görüşmede kulübün menfaatlerinin ön planda olduğu ve gelen bu teklifi değerlendirmek zorunda olduklarını söyledi. Çok sinirlenmiştim, başkana bu ortamda çalışamayacağımı, oyuncunun da gitmek istemediğini söyleyerek oradan ayrıldım. İstifamı yazmıştım, ertesi gün basın toplantısı düzenleyip bu kararımı açıklayacaktım. Sabah herşey hazırlanmış, basın mensupları merak içinde ne açıklayacağımı beklerken, toplantıya dakikalar kala Başkan ve kaleci Cojic toplantı salonuna girdiler. Ben neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Cojic "Hocam önce Başkan konuşsun." dedi. Onu kırmadım ve başkan toplantıya başladı. Yan yana oturuyorduk; Başkan, ben ve kalecimiz. Başkan hiç lafı dolaştırmadan genç kalecimizle 3 yıllık sözleşme imzalamak için bu toplantıyı düzenliyoruz dedi. Ben şok olmuştum, başkan ben takımdan ayrılmayayım diye ve Cojic'in burada kalmak için ısrarlarına dayanamayarak Milan teklifini reddetmiş. Basın toplantısı bittikten sonra başkanla kısa bir görüşme yaptık ve artık bu tür olayların tekrarlanmayacağını, transferde tek yetkili benim olduğumu söyledi ve olay tatlıya bağlandı. Ben de Başkan'ın samimiyetine güvenerek görevime geri döndüm. Aşağıda kalecinin son durumu, Milan'ın teklifinin kabul edilmesi ve Cojic'in bu teklifi kabul etmeyip sözleşmesini uzattığı ssleri görebilirsiniz.






Bu kriz ligin 2. devresinde çıkmıştı, şimdi sezon başına dönelim ve Parma ile geçirdiğim bu başarılı sezonu sizlerle paylaşayım.

Sezona İtalya Kupası maçlarıyla başladık. Sezon öncesi işi sıkı tuttum ve güç ve dayanıklılık antremanları üzerinde durdum. Bu yoğun tempoya dayanamayan oyuncular oldu fakat daha sonra bu çalışmanın onlara artı olarak döneceğini bildikleri için programa uyup çalıştılar. İlk maç rahat bir galibiyet almıştım. 2.Ön elemede yorgunluğun verdiği durgunlukla olsa gerek defansta çok hata yaptık ve maç 3-3 sona erdi. Penaltılarla kazanarak bu turu da atladım. 3. ön elemede rakibim Verona idi. Yine rahat oyun ve rahat bir galibiyetle 4-1 kazanarak tur atladım. İlk 3 hafta 1 beraberlik 1 mağlubiyet ve 1 galibiyet aldım. Bu böyle gitmez diyerek taktiğimde ufak değişiklikler yaptım. 4. hafta 3-1 ile Padova'yı geçtim. Bir sonraki maçta ise kulüp rekoru kırarak 8-1 galip geldim. 2 haftadır galip geliyordum, artık böyle devam etmek, ard arda alacağım galibiyetlerle liderliği ele geçirmek istiyordum. Bu galibiyetler 7 hafta daha sürdü ve üst üste 9 hafta galip gelerek liderlik koltuğuna oturmuştum. Bu seri devam ederken İtalya Kupası ilk turunda Juventus ile eşleştim. İlk maç deplasmandaydı, 3-1 kaybettim. Juve de Serie A'da lider durumdaydı. İkinci maç evimde 2-0 ı yakalayabilir miyim diye hesaplar yapıyordum. Üstün oyunuma rağmen 2-0'ı yakalayamadım, maç 1-0 sona erdi ve elendim.




İşler yolunda giderken, sezon başında fazla yüklenmeden dolayı bir dönem düşüş bekliyordum. Takımda meydana gelen birkaç sakatlıkla beraber bir duraksama dönemine giriyormuşuz meğer. Oynadığım 7 maçta 1 galibiyet, 3 beraberlik ve 3 mağlubiyet alarak 3. sıraya düştüm. Bu dönemde fazla forma şansı vermediğim oyuncularımı kullandım, sakatlar da düzelince tekrar yükselişe geçtik.



Rimini karşısında aldığım 3-1'lik mağlubiyetten sonra 15 maç kaybetmeyerek kulüp rekorunu da kırdım. Bu süre içersinde 11 maç üst üste kazandım ve bu da kulüp rekoruydu. Bu galibiyetlerle açık ara liderliğe oturdum. Son 2 hafta 1 mağlubiyet ve 1 beraberlik alarak sezonu tamamladım. 2. sıradaki rakibime 14 puan fark atarak sezonu Şampiyon tamamladım. Başkan ve taraftar bu başarıdan dolayı çok memnun oldular. 1 senelik daha sözleşmem vardı. Bir an takımı bırakmayı düşündüm fakat daha sonra bana verilen destek ve gösterilen sevgi karşısında bu takımı böyle bırakamazdım. Sezon sonunda sözleşmem bitene kadar buradayım dedim ve tüm spekülasyonlara son verdim. Bu arada Fiorentina'dan teklif geldi, onları da kibarca reddettim.



Bu arada 2010 Dünya Kupası tüm heyecanıyla devam ediyordu. Türkiye tüm otoriteleri yanıltmış ve kupaya doğru inançla gidiyordu. Finale kadar çıkmışlardı ama bizler kupayı beklerken farklı şekilde mağlup olarak 2. oldular. Turnuva bittiğinde Fatih Terim artık yapacaklarımı yaptım diyerek görevinden istifa etti. 1 hafta sonra da İmparator tekrar İtalya'ya döndü ve Lazio takımıyla anlaştı.



Boşta kalan Türkiye'nin başına geçmek istiyordum ve bu da büyük bir fırsattı. Federasyon benimle çalışmak istediğini belirtti ve ben de seve seve bu görevi kabul ettim. Artık Milli Takım'da hedefimiz 2014 Dünya Kupası'nda Şampiyon olmak.

Yönetim sadece 500 bin dolar transfer bütçesi verince ben de sinirlendim ve transfer yapmama kararı aldım. Kadrom aşağıda, bu kadro bu sene orta sıralara oynamak için yeterlidir diye düşünüyorum. Hedefimiz öncelikle kümede kalmak, eğer şartlar uygun olursa ilk 10 içinde ligi bitirmek.



Çalıştığım takımları, bilgilerimi, özelliklerimi aşağıdaki sslerden görebilirsiniz.




Bu sezon ki hedeflerimi yazmıştım, Milli Takım'la da Avrupa Şampiyonası'na katılmak için mücadele edeceğiz. 2 takımlada başarılı bir sezon geçirmek dileğiyle; sıkılmayıp okuduğunuz için teşekkürler...