Tek istediğim karşı tarafta yer alanların bize karşı olan tepkilerinin daha fazla daha gerçekçi olmasıdır. Örneğin bir takımı alıyor onu 2. ligden çıkarıp süper ligde tutuyorsunuz. Bir politika ile iyi oyuncular kazandırıp hem sportif olarak hemde mali olarak kulübün hayatında görmediği kadar katkı yapıyorsunuz sonunda size büyük takım iyi bir kontrat teklif ediyor ve ret edince daha farklı bir ortam olmalı.En azından 1-2 sezon bu nedenle yönetim daha fazla maaş bütçesi veya transfer bütçesi vermelidir. Daha töleranslı olmalıdır. Yine bir oyuncuya vefalı oluyorsunuz her şartta arkasında durup oynatıyorsunuz ama hemen mutsuz oluyor. En ufak şeyde umutsuzluğa düşmemeli. En önem verdiğim şey psikoloji oyunda. Çünkü herşeyde ikili iletişim ve maliyet rol oynuyor. Atıyorum adam ile etkili bir konuşma yapmak transferde önemli. Kontrat yenilemede önemli. Herşeyde etkileşim önemli. O açıdan oyunda bu kadar kilit bir rolü olan bu etkileşim olayı çok çok gelişmiş olmalıdır.

Mesela G.Saray'ı yönettiğimde Türk oyuncu sanırım Barış'tı iki iyi oynadı diye olmayacak para istedi. Mali açıdan biraz rahatlattım kulübü ama o kadarda değil o parayı vermem. Mesela o durumdaki bir adam gidip Sevilladan 1.3 milyon euroya oynuyor. Bununda bir çözüme kavuşması lazım. Bende oynamak için 4-5 istemesi çok abest bir durum Barış tarzında bir oyuncunun.

(Forvete ve diğer mevkilere kaliteli yabancılar aldım yıllık 3-4 milyona bu açıdan kendini bir tutuyor sanırım ama olmayacak duaya amin dememeli oyuncularda...)