Öncelikle Adnan Polat'ın gol olunca şok olmasıyla başlamak istiyorum. İzledim izledim doyamadım vallahi.

Şimdi maça gelelim.

Maç öncesi Güvenç Kurtar galibiyet için geldik. Şuan Sevilla ile oynasakta yine galibiyet için çıkacağız dedi. Maç boyunca kapandıkça kapandı. Sonra da iyi oynayan taraf bizdik diyor. Galibiyete oynama kapanarak olmaz. Neyse.

Galatasaray çok ahım şahım bir top oynamadı. Vasatın biraz üstündeydi. Tabi bir kısmada değineceğim. Galatasaray'ın 20 şutu var. 12'si kaleyi bulmuş. Gereğinden fazla pozisyona girdik. Pozisyon yoktu felan demek yanlış bir değerlendirme olur. Bir atağa pozisyon denmesi için illa karşı karşıya kalıpta kalecinin kurtarması gerekmez. Pozisyon vardı ama son vuruşlar beceriksiz olunca herkeste böyle bir izlenim uyandı. 2. yarı tek kaleye döndü. Son anlara doğru Ümit Karan'ın karşı karşıya kalacağı pozisyon ofsayt olmamasına rağmen kesilince ilahi adalet devreye girdi ve kalecinin hatasından bir golü attık.

Çok şükür önemli bir 3 puan aldık.

Sonlara doğru çok üzüntülü ve sinirliydim ama 1 dakikada dünyam şenlendi diyebiliriz. Buda futbolun güzelliği olsa gerek.