Manchester United -- Açgözlülük [9.0.3]

[spiritfall]

Yeni maçlar ve sonuçları ile geri dönüyoruz...

Geçirdiğimiz müthiş sezon sebebiyle çocukların engellenemez rehaveti üzerimize çökmüş gibi görünüyor.Sezonun ikinci yarısının başlaması ile beraber futbolumuzda gözle görülür bir düşüş var ancak sonuca gitmeyi bir şekilde başarabildik, Chelsea deplasmanına kadar...



Ne yalan söyleyeyim, Burnley gibi bir rakibiniz varsa kendi takımınıza ihtiyacınız yok, hatta hiç sahaya çıkmamak sağlığımız için daha faydalı.Yine kasap mantalitesi ile oynayan rakibimiz 30 dakikada 2 penaltı verdi bize, aynı 30 dakika içerisinde bir de kendi kalesine gol atınca yenilmek için zaten bize pek ihtiyaçları olmadığı ortadaydı...Ancak aynı ekip 90 dakika içinde Tevez,Carrick,Brown ve Evans'ın bacaklarını ellerine verince, beni oldukça zor bir duruma düşürdüler...Allah'ınız yok mu arkadaş sizin...

Maçın hemen arkasından FA Cup 5.tur kuraları çekildi.Şansımıza Arsenal çıktı, Wenger ile bir kez daha kozlarımızı paylaşacağız gibi görünüyor, çok heyecanlıyım bu konuda...

Takibinde gelen haftasonunda Newcastle deplasmanına çıktık, kötü futbolumuz gözlerden kaçmazken, Rooney'nin 1 anlık parıldaması ile bütün defansı çalımladıktan sonra topu rakip kaleciyle beraber kaleye sokması skoru belirledi ve yenilmezliğimizi korudu...



Maçın hemen ardından ayın en iyileri ödülleri dağıtıldı, bu ödüllerde tek bir ManU oyuncusunun bile adı geçmezken, en iyi teknik direktör ödülünü geri aldık...

--Yoksa çöküş başlıyor mu?--

Ve Chelsea maçı, bütün şartların aleyhimize olduğu maç.Bir yerleri kalkmış ve rakibini ciddiye almayan Kırmızı Şeytanlar, peşinden Rus mafyası kovalıyormuşçasına koşturan, durmak ve yorulmak kelimelerinin anlamını bilmeyen bir Chelsea, ve Fırat Aydınus'tan bile daha rezil bir hakem...



Kariyerimin muhtemelen en kötü performansı olacak bu maç.Taktiksel anlamda yapabileceğim herşeyi yaptım.Rakibin durmayacağını biliyordum, yorulmayacaklarından emindim.Çocuklara daha düşük bir tempoda ve daha kısa paslarla oynamaları yönünde emir saldım.Kontrolü elimizden bırakmayacak ve rakibimizi yoracaktık.Aynı esnada Ronaldo, Tevez ve Rooney ise ileri çıkışları ile defanslarının canına okuyacaktı(bkz: Manchester United ve PES 2009 ideal taktiği...).Sonuç hiç te öyle olmadı.Ashley Cole, Essien ve John Terry üçlüsü çocuklara nefes aldırmadılar.

Özellikle tehlike arz eden Quaresma ve Lampard için topa yaklaştıkları anda tekmeyi basmaları üzerine de komut verdim.Resimden de görebileceğiniz üzere Lampard konusunda pek başarılı olamadılar.Quaresma ise her fırsatta kendisini tekmelemeye çalışan Kolarov'la adeta dalga geçti.Çocukçağız Lamborghini ile kapışmaya çalışan bir Tofaş Şahin gibiydi...

Takımın bu oyun oynamama hevesi yetmezmiş gibi, fiziğiyle bizim çocukları ezen Chelsea daha ilk yarı bitmeden Vidic, Carrick ve Tevez'i sedyeye göndermişti....

Anlayacağınız çaresizlik içerisinde maçtan puan çıkarmak için dua etmekten başka yapabileceğim pek bir şey kalmamıştı ve dualarım bile yerini bulmadı(inanıyorum ki bu maçı oyunu 1000000 kere tekrar etsem, her denememde kaybederdim.)...

Ayrıca, Lig Kupası finalinde bu adamlarla nasıl başa çıkacağım konusunda kara kara düşünmeye de başlamış durumdayım...

Bu yenilgi sonrası moralim çok bozuk...Devamı yarın gece arkadaşlar...

[cess41]

-Yoksa çöküş başlıyor mu?--

Ve Chelsea maçı, bütün şartların aleyhimize olduğu maç.Bir yerleri kalkmış ve rakibini ciddiye almayan Kırmızı Şeytanlar, peşinden Rus mafyası kovalıyormuşçasına koşturan, durmak ve yorulmak kelimelerinin anlamını bilmeyen bir Chelsea, ve Fırat Aydınus'tan bile daha rezil bir hakem...


Kariyerimin muhtemelen en kötü performansı olacak bu maç.Taktiksel anlamda yapabileceğim herşeyi yaptım.Rakibin durmayacağını biliyordum, yorulmayacaklarından emindim.Çocuklara daha düşük bir tempoda ve daha kısa paslarla oynamaları yönünde emir saldım.Kontrolü elimizden bırakmayacak ve rakibimizi yoracaktık.Aynı esnada Ronaldo, Tevez ve Rooney ise ileri çıkışları ile defanslarının canına okuyacaktı(bkz: Manchester United ve PES 2009 ideal taktiği...).Sonuç hiç te öyle olmadı.Ashley Cole, Essien ve John Terry üçlüsü çocuklara nefes aldırmadılar.

Özellikle tehlike arz eden Quaresma ve Lampard için topa yaklaştıkları anda tekmeyi basmaları üzerine de komut verdim.Resimden de görebileceğiniz üzere Lampard konusunda pek başarılı olamadılar.Quaresma ise her fırsatta kendisini tekmelemeye çalışan Kolarov'la adeta dalga geçti.Çocukçağız Lamborghini ile kapışmaya çalışan bir Tofaş Şahin gibiydi...

Takımın bu oyun oynamama hevesi yetmezmiş gibi, fiziğiyle bizim çocukları ezen Chelsea daha ilk yarı bitmeden Vidic, Carrick ve Tevez'i sedyeye göndermişti....

Anlayacağınız çaresizlik içerisinde maçtan puan çıkarmak için dua etmekten başka yapabileceğim pek bir şey kalmamıştı ve dualarım bile yerini bulmadı(inanıyorum ki bu maçı oyunu 1000000 kere tekrar etsem, her denememde kaybederdim.)...

Ayrıca, Lig Kupası finalinde bu adamlarla nasıl başa çıkacağım konusunda kara kara düşünmeye de başlamış durumdayım...

Bu yenilgi sonrası moralim çok bozuk...Devamı yarın gece arkadaşlar...

Süper anlatım