Ben ne Mantovayı şampiyonluğa taşımamla nede avrupada yarı finaller görerek mantova "efsanesi" oldum. Hiçbir zaman yılmadan, yıkıldığında ayağa kalkmak için varını yoğunu ortaya koyarak.
İyi günlerde taraftarın sevgilerine "durun daha sevinme zamanı değil" diyerek. Kötü günlerde başımız hep dikti bizim. Çünkü ilk geldiğim günden beri sahada "ısıran" "ezilmeyen" bir mantova vardı çünkü. Biz bu dik duruşumuzla efsane olduk.
Efsane öyle olunmaz sadece şampiyon yapmakla efsane olunmaz Gazzi. Şimdi ... git Juventusa farketmez.
