Yeni stadyum ile yeni bir profil var, bu maç için sulu derbi bekleyenlerin gerekçesi neydi hiç anlamamıştım zaten. Mağlubiyet de olsa küfür dışında birşey olmasını beklemiyordum.

Maçın gergin geçmesinin sebebi, saha ortasında traş olacağım, bayrak dikeceğiz, ağlata ağlata yeneceğiz, Mancini gönlünden geçeni söylüyor ne yapsın, maçtan sonra da kazanarak teknik heyet ve yönetimleri süre kazandı diyenlerdir. Taraftar bu provokasyona gelmedi, futbolcular geldi haliyle gergin geçti.

Melo ile Emre bence de aynı cümlede kullanılmamalı, dün kariyerinde 2. Kırmızı kartını gören Emre'nin dokunulmazlığına erişecek futbolcu yok. Ayrıca bir kıyas yapılacaksa, Melo = Lugano. Psikolojik olarak yıpratıyor rakibi, dün de dersine iyi çalışmış futbolcular genel olarak, ince ince çalıştılar.

Genel olarak Fenerbahçe'nin Kadıköy'de kazandığı stile yakın bir anlayış vardı, burada şaşırması ve isyan etmesi gereken Fenerbahçe'liler değil ama çünkü onların alışık olması lazım. Bizim için bir sürprizdi çünkü takım olarak bu şekilde davrandığımızı ilk kez görüyorum. Bireysel hareketler her zaman oluyor, her takımda.

Melo'ya dönersek, dil çıkarması da sonrasında "get out" manasına gelen hareketi de benim hoşuma gitti, yalan yok. Şu takımda taparcasına sevdiğim adam Melo, bir bütün olarak. Tıpkı zamanında Lugano'nun sevildiği gibi. Bu adamların rakip takım taraftarlarınca nefret edilmeleri normal, hem iyi oynayıp hem de ekstra işler yapan adamın sivrilmesi çok doğal.

Futbol olarak çok düşük seviye vardı, Sneijder'in golü organizasyon ve son vuruş kalitesi olarak gecenin en güzel olayı şüphesiz. Diğeri de Drogba oldu benim için, özellikle Bekir ile dalga geçercesine kurduğu üstünlüğü takdir ettim.

Selçuk konusunda hatası olmayan tek faktör taraftardır. Bir derdi var belli Selçuk'un, taraftar destek olmaktan başka birşey yapamaz, son zamana kadar da hep yaptı, belki de hak etmediği halde. Mancini de hatalı bu konuda, formsuz olan oyuncuyu ısrarla oynatıyor.