Trabzonspor, düşmana saldıran bir ordu taktiğiyle sahaya çıktı. Bu savaş genel bir nitelik taşısa da savaşın en çetin geçeceği yerler Emre Belözoğlu bölgeseydi. Güzel bir roman yazabilirim de sahada bu anlayışla olan bir takım varken neyi konuşacaksın. Eleştirmeye kalksan kendine yazık edersin ama eleştirmesende olmaz.

Belki yıllarca yanlış öğrendik ama bize şunu öğrettiler; en iyi intikam rakibini sahada yenmektir. Emre'ye tekme tokat girmeye odaklanmak yerine maçı kazanmaya odaklanan bir Trabzonspor olsaydı eğer bu maç Fenerbahçe'ye daha acı veren bir şekilde bitebilirdi. Sen tüm Türkiye'ye acı verecek bir yola başvurarak şehrinle, taraftarınla, yönetiminle, futbolcunla el ele veriyorsun. Halbuki şampiyonluk uğruna bile bu kadar birleşememiştin.

Maç duruyor, tekmeler uçuşuyor, hakem izliyor, seyirci durmuyor vs. vs. vs. Maç bitiyor ama olaylar bitmiyor. Saldıran kim, tutan kim, kim kimi sakinleştiriyor anlamak mümkün değildir. İsraile, Rum tarafına gitsek başımıza gelecek işleri kendi memleketimizde görüyoruz.

Tabi bu duruma gelmek için bir hayli çaba harcadık. Yani Trabzonspor suçlunun bayrağını almış önde gidiyor ama Fenerbahçe tarafınında bu olaylardaki katkısı yüksektir. Yani bu olaylar bugünün getirisi değildir. Geçmişten sen üstüne koyarsan öbürü koyarsa birikir, birikir ve coşmaya müsait Trabzon şehrinde taşar, üstümüzü başımızı batırır.

Neyse.

Hakem konusunda da uzun uzun tartışmalarım olmuştur. Futbolda bazı şeyler vardır ki bir hakemin bunu çalmaması "insandır hata yaparla" açıklanamaz. Yani Galatasaray'ın Beşiktaş'a attığı ofsayt golünü hakem görmeyebilir. Biz buna ve bunu gibi pozisyonlara olabilir dediğimizde senin takımına olunca tabi olabilir değil mi, diyoruz. Şimdi Zokora'nın pozisyonuna hakem görmedi ya da yanlış değerlendirdi diyebilirmiyiz? Gördüğü, idrak ettiği ve cezasının ne olduğunu bildiği halde vermedi. İşte bu noktada bu hakemlerle bu lig yürümez.

Sistem, olay çıkaranlara, vahşice birbirine vuran oyunculara, ortamı geren yöneticiye, teknik adamına ve bu hakeme pekiştireç verecektir. İşte, bu nedenle bu hakemlerle, bu yöneticilerle, bu teknik adamlarla bu lig yürümez.

Maçın içinde Bienvenu'nün golüne bakalım. Trabzonspor'un futbol dışında şiddete odaklandığının en güzel örneğidir. Serkan Balcı, Bienvenü gelirken rakibi, topu bırakıp nereye koşuyorsun. Burak Yılmaz, golü attığında "bende, bende, sen merak etme" demekle olmuyor bu işler. Futbol bu laflarla güzelleşmiyor. Sen futbolunu oynadığında bu lafların mana bulacaktır.