Quote Originally Posted by Walter Sakana View Post
Benim 15-25 yaşları arasındaki dönemimi görecektiniz siz. Ne manyaktım yav. Maçı izleyeceğim yeri (genelde salon) komple bayraklarla falan sarı kırmızı ne varsa donatırdım her yeri. Ayrıca kimse oraya giremez girse de hareket edemezdi. Kardeşim yazık o da izlemek isterdi en son acır izin verirdim izlemesine, geçer otururdu bir köşeye maç bitene kadar put gibi izlerdi kaşını gözünü oynatsa çemkirirdim hemen senin yüzünden gol yedik diye

En yakın arkadaşım Fenerli. Evinde izleyemiyordu babasından dolayı, bize gelirdi. Ne zaman onla izlesek yenilirdik, aradığı zaman yok dedittirirdim ben de gelmesin diye Yalvarırdı yakarırdı gene de almazdım eve uğursuz herifi GS'nin şampiyonlar ligine ilk katıldığı dönemler bu bahsettiğim. Maçı izlerken de iyi oynadığımızda o an hangi şekilde izliyorsam bozmazdım uğursuzluk olmasın diye.

Şimdiyse izlemiyorum bile maçları. Özetine bakıyorum denk gelirsem o kadar.
Valla yaş 28 oldu hala aynı heycan devam ediyor, 15 yaşında bir kız kardeşim var eğer son 10dk ya kötü bir skorla girmişsek kapı eşiğine gidip ordan izliyor maçları (ağladığını görmeyelim diye) Hatta en son Arena'da fenere yenildiğimizde okula gitmediği için rapor almak zorunda kalmıştık TS maçında bir arkadaşımı davet ettim bizde maç izlesin diye babamın faul beklediği bir pozisyonda hakem devam dedi, tekrarında arkadaş "faul değilmiş cidden" diyince dayak yiyodu az daha Bizim evde ki neşe GS'ın o hafta ki performansına bağlı oluyor genelde.